Την επταμελή κριτική επιτροπή του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος του 44ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης παρουσίασε σήμερα στο κοινό ο διευθυντής του Φεστιβάλ, Μιχάλης Δημόπουλος. Οι επτά της κριτικής επιτροπής, άνθρωποι από διαφορετικές γωνιές του κόσμου, με διαφορετική κουλτούρα και εμπειρίες, συναντήθηκαν στο Φεστιβάλ για να δουν με προσοχή, όπως είπαν, τις ταινίες και να επιλέξουν τις καλύτερες.
Η παρουσίαση της κριτικής επιτροπής πήρε πολιτική χροιά, όταν ο πρόεδρός της, Otar Iosseliani, σκηνοθέτης από την Γεωργία, ρωτήθηκε για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα του: «Σέβομαι πολύ τον κ. Σεβαρντνάτζε και ό,τι έκανε στη ζωή του. Το τι θα συμβεί στο μέλλον δεν το γνωρίζω. Ωστόσο, στην Γεωργία που αριθμεί 5 εκατομμύρια κατοίκους και αποτελεί σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου, ο αγώνας για επιρροή θα είναι μια διπολική ανάμειξη μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας», είπε ο κ. Iosseliani και πρόσθεσε: «είμαι άνθρωπος που δεν εντάσσεται πουθενά σε όλη αυτή την ιστορία. Ωστόσο, μέχρι σήμερα στην Γεωργία επικρατούσε ένα τεράστιο χάος. Οι συνταξιούχοι εκεί δεν έπαιρναν περισσότερα από 7 δολάρια τον μήνα. Επικρατούσε, λοιπόν, ένα χάος. Είναι πολύ εύκολο, όμως, να κάνει κανείς κριτική σε έναν μόνο άνθρωπο, σαν να ήταν αυτός υπεύθυνος για όλα τα αρνητικά».
Αναφερόμενος στα γεγονότα μετά τις εκλογές, ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής είπε: «Το χάος που επικράτησε μετά τις εκλογές ήταν πολύ καλά οργανωμένο. Τα 24 κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά τις διαφωνίες μεταξύ τους, βρήκαν τον τρόπο να ορίσουν άλλον για να ηγηθεί αυτού του κινήματος και να αντιμετωπίσει την υπάρχουσα κατάσταση. Ο Σεβαρντνάτζε παραιτήθηκε χωρίς να χυθεί σταγόνα αίμα. Την ονομάζουν ‘’βελούδινη’’ επανάσταση. Εγώ υποψιάζομαι ότι ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Από την επικοινωνία που έχω με ανθρώπους στη χώρα μου, μαθαίνω ότι η είσοδος των ανθρώπων της επαρχίας στην πρωτεύουσα – γιατί οι κάτοικοι της Τυφλίδας δεν αναμείχθηκαν- ήταν οργανωμένη. Αυτοί οι άνθρωποι πήραν 25 δολάρια τη μέρα για να φωνάξουν και αυτό μοιάζει με μπολσεβίκικη μέθοδο. Η είσοδος στην εξουσία μιας τέτοιας δύναμης με ανησυχεί».
Ζήτω το διαφορετικό!
Τα μέλη της κριτικής επιτροπής προέρχονται από διαφορετικές γωνιές του κόσμου. «Εκπροσωπούμε τους πολιτισμούς όλου του κόσμου. Εγώ είμαι μαύρος, δίπλα μου έχω έναν Κινέζο κ.ο.κ.», είπε αφοπλιστικά ο Αιγύπτιος κριτικός κινηματογράφου, Samir Farid, ενώ η ηθοποιός Ταμίλα Κουλίεβα (Ελλάδα - Ρωσία) τόνισε ότι «αν η τέχνη του κινηματογράφου γνώριζε σύνορα, τότε θα είχε χάσει το νόημά του και ο κινηματογράφος αλλά και το Φεστιβάλ». «Μισώ να είμαι σε επιτροπές. Αλλά αφού πρέπει να το κάνω, θα το κάνω», είπε αφοπλιστικά ο Otar Iosseliani και πρόσθεσε ότι θα ήταν ευτυχής αν η Ελλάδα, που ήταν το λίκνο του πολιτισμού, μπορέσει να γίνει σήμερα η πνευματική φωλιά του κινηματογράφου.
«Αυτό που μας φέρνει κοντά είναι ο κινηματογράφος. Ίσως η ταινία που θα επιλέξουμε να μην είναι η καλύτερη. Αν η σύνθεση της επιτροπής ήταν διαφορετική, ίσως να επέλεγε μια άλλη ταινία. Στις συναντήσεις μας, πάντως, προσπαθούμε να φτάσουμε σε σύγκλιση απόψεων», σχολίασε ο Ιρανός σκηνοθέτης, Jafar Panahi. «Υπόσχομαι ότι θα κοιμάμαι καλά και θα παρακολουθώ προσεκτικά όλες τις ταινίες», είπε ο Κινέζος σκηνοθέτης, Xiaoshuai Wang, που, όπως είπε, ήρθε πριν από 10 χρόνια στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και σήμερα βλέπει ότι είναι σαφώς πιο βελτιωμένο.
Εντυπωσιασμένος εμφανίστηκε και ο Ελβετός σκηνοθέτης, Jean – Francois Amiguet, αλλά και ο αντιπρόεδρος της επιτροπής, Walter Lassaly, διευθυντής φωτογραφίας από την Μεγάλη Βρετανία, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ζει στην Κρήτη: «Λατρεύω την Ελλάδα από τον Αύγουστο του 1955, όταν πρωτοήρθα. Σήμερα κατοικώ στην Κρήτη και είμαι ευτυχής που είμαι τόσο κοντά στον Σταυρό, την παραλία όπου γυρίσαμε τον ‘’Ζορμπά’’».
Τα κριτήρια επιλογής
«Τα κριτήρια επιλογής των ταινιών θα είναι ποιοτικά», ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της επιτροπής, Otar Iosseliani και πρόσθεσε: «Ο κινηματογράφος δεν είναι καταδικασμένος να πειραματίζεται για πάντα. Πειραματικός κινηματογράφος είναι αυτός που δεν διατυπώνεται σωστά και είναι ακαταλαβίστικος. Μια ταινία που βασίζεται σε σωστή σκέψη, μπορεί να προέρχεται από κάποιον έμπειρο κινηματογραφιστή, αλλά και από έναν νεοεμφανιζόμενο.Ο κινηματογράφος είναι ένα μήνυμα για τον σύγχρονο κόσμο, που μεταδίδεται στο σημερινό κοινό και στις επόμενες γενιές. Όλες οι ταινίες είναι καλοδεχούμενες. Μας δίνουν, βέβαια, χαρά οι πρωτοεμφανιζόμενοι, όταν οι ταινίες τους είναι καλύτερες από αυτές των παλαιότερων».
