Η έρευνα εστιάζει την προσοχή της στο διάστημα Αύγουστος 2020-Ιούλιος 2021 και επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο τα φεστιβάλ αξιοποίησαν διαφορετικά μοντέλα θέασης: φυσικής παρουσίας, όπου τα φεστιβάλ λειτουργούν σε φυσικούς χώρους, υβριδικά, όπου τα φεστιβάλ συνδυάζουν τη φυσική παρουσία και τη διαδικτυακή θέαση, και online, όπου τα φεστιβάλ προέβαλαν ταινίες μόνο διαδικτυακά. Ο αριθμός των φεστιβάλ που συμμετείχαν στην έρευνα είναι 13, ενώ τα ερευνητικά δεδομένα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, 12 συνεντεύξεις με καλλιτεχνικούς διευθυντές, γενικούς διευθυντές και επικεφαλής προγράμματος. Αναλυτικότερα, τα κινηματογραφικά φεστιβάλ που συμμετείχαν ήταν τα παρακάτω: Κάννες, Μπερλινάλε, Βενετία, Σαν Σεμπαστιάν, Ζυρίχη, Κάρλοβι Βάρι, BFI του Λονδίνου, Ρότερνταμ, Θεσσαλονίκη, Γκέτεμποργκ, Γάνδη, Les Arcs και Δουβλίνο. Την έρευνα υποστήριξαν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το ερευνητικό πρόγραμμα CONEX-Plus του Πανεπιστημίου Carlos III της Μαδρίτης, αλλά και η Γερουσία του Βερολίνου.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των Agora Talks του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Νοέμβριος 2021).
