Δημοσιογράφοι

Το 58^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συνεχίζει να μοιράζεται ακόμη περισσότερο τη δύναμη του σινεμά και επεκτείνεται στα ανατολικά και δυτικά της Θεσσαλονίκης, προσκαλώντας το κοινό να απολαύσει μια επιλογή ταινιών από το φετινό πρόγραμμά του, σε συνεργασία με τους Δήμους Καλαμαριάς και Παύλου Μελά.

Πρόκειται για τη δράση Film in Town, που ξεκίνησε στο 19^ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον περασμένο Μάρτιο, και επιστρέφει φέτος στο 58^ο ΦΚΘ: Στον Δήμο Καλαμαριάς οι προβολές θα πραγματοποιηθούν από τη Δευτέρα 6 ως την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017 στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη». Στον Δήμο Παύλου Μελά, οι ταινίες θα φιλοξενηθούν από τη Τρίτη 7 έως και την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017 στο Δημοτικό Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης». 

Η είσοδος στις προβολές είναι ελεύθερη (θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας).

ΠΡΟΓΡΑΜΜA ΠΡΟΒΟΛΩΝ

Δήμος Καλαμαριάς

Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» (Μεταμορφώσεως 7-9)

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου

20:00 Έγκλειστοι / The Enclosure του Αρμάν Γκατί

Τρίτη 7 Νοεμβρίου

20:00 Ο δίγαμος / The Bigamist της Άιντα Λουπίνο

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου

20:00 Ο εικοστός αιώνας μου / My 20^th Century της Ίλντικο Ενιέντι

22:00 Δεν είμαι μάγισσα / I am not a Witch της Ρουνγκάνο Νιόνι

Δήμος Παύλου Μελά

Δημοτικό Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» (Λαγκαδά 221)

Τρίτη 7 Νοεμβρίου

20:00 Ο δολοφόνος της λεωφόρου / Τhe Hitch-hicker της Άιντα Λουπίνο

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου

20:00 Ο επαγγελματίας / The Professional του Ντούσαν Κοβάσεβιτς

Πέμπτη 9 Νοεμβρίου

20:00 Οικογένεια ξανά / Family Again και Άσε τους άλλους ν’ ασχολούνται με την αγάπη / Let the Others Deal with Love του Ρούμπεν Έστλουντ

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου

20:00 Ποτέ μη φοβηθείς / Never Fear της Άιντα Λουπίνο

Οι 14 ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έγιναν το υλικό μιας πρωτότυπης έκθεσης με τίτλο «Το Ρίζωμα: 14 ταινίες, 14 ιδέες, 14 ρίζες της ψυχής», τα εγκαίνια της οποίας πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο, 4 Νοεμβρίου 2017, στην Πρώην Αποθήκη Στρατού (Προβλήτα 1, Λιμάνι Θεσ/κης). Η έκθεση αποτελεί διοργάνωση του ΦΚΘ και υποστηρίζεται από την 6^η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, τον ΟΛΘ και τη Samsung.

Με την αφορμή τη φετινή επιλογή των ταινιών του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος με πυξίδα «Το ρίζωμα» της γαλλίδας φιλοσόφου Σιμόν Βέιλ, ένα από τα πιο εμβληματικά βιβλία του 20^ου αιώνα, το Φεστιβάλ ανέθεσε σε 14 νέους έλληνες εικαστικούς να δουν ο καθένας από μια ταινία του τμήματος και να φιλοτεχνήσουν ένα έργο εμπνευσμένο από αυτήν.

Παίρνοντας πρώτος το λόγο στην εκδήλωση, ο διευθυντής του ΦΚΘ και επιμελητής της έκθεσης Ορέστης Ανδρεαδάκης, την χαρακτήρισε πυρήνα του φετινού Φεστιβάλ. «Είναι ένα πείραμα που προσπαθούμε να κάνουμε φέτος, για να δούμε τον κινηματογράφο αλλιώς. Όταν ξεκινήσαμε να επιλέγουμε τις ταινίες του Διαγωνιστικού τμήματος μαζί με τον υπεύθυνο προγράμματος Γιώργο Κρασσακόπουλο, σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό· να επιλέξουμε, όχι μόνο με βάση το προσωπικό μας γούστο, το πόσες φορές έχει προβληθεί το φιλμ ή αν θα κάνει πρεμιέρα ή όχι, αλλά να πάρουμε για πυξίδα μας ένα βιβλίο: ένα από τα σημαντικότερα φιλοσοφικά έργα του 20ου αιώνα, Το ρίζωμα της Σιμόν Βέιλ.      Έπειτα, αναθέσαμε σε 14 έλληνες εικαστικούς να σχολιάσουν ο καθένας από μία ταινία, προσπαθώντας κάθε φορά να βρούμε έναν καλλιτέχνη που θα του ταίριαζε ή θα τον προκαλούσε το συγκεκριμένο φιλμ». Ο κ. Ανδρεαδάκης στάθηκε στο θέμα της καλλιτεχνικής πρόκλησης, επισημαίνοντας ότι αυτό τελικά δημιούργησε έναν γόνιμο και δημιουργικό διάλογο μεταξύ της ταινίας και του δημιουργού κάθε έργου.

Περιγράφοντας τη δομή της έκθεσης, ο ίδιος σημείωσε ότι δίπλα σε κάθε έργο υπάρχει μια οθόνη όπου παίζονται αποσπάσματα ή το τρέιλερ κάθε ταινίας. Πρόσθεσε επίσης ότι ο ίδιος και οι συνεργάτες του είχαν σκεφτεί να οργανώσουν την έκθεση σε έναν μεγαλύτερο χώρο, αλλά τελικά επέλεξαν μια μικρότερη αίθουσα, αυτή της πρώην Αποθήκης Στρατού, γιατί όπως εξήγησε «οι ρίζες που αποτελούν τις ταινίες διαπλέκονται. Η μία ταινία μαζί με το έργο της, συνδιαλέγεται με την άλλη. Μια συνομιλία που θα συνεχίζεται όλες τις ημέρες του 58^ου Φεστιβάλ».

Κλείνοντας, ο κ. Ανδρεαδάκης τόνισε ότι η συγκεκριμένη διαδικασία επιλογής ταινιών αλλά και διαλόγου με εικαστικά δημιουργήματα επιχειρείται για πρώτη φορά, ζητώντας από τους καλεσμένους και το κοινό να μοιραστούν τις επιδοκιμαστικές ή ακόμη και τις αποδοκιμαστικές απόψεις τους. Ο ίδιος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όλους τους παρόντες στην εκδήλωση καλλιτέχνες, τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης που παραχώρησε την αίθουσα, την 6^η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, τη διευθύντρια του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Μαρία Τσαντσάνογλου, τη διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Συραγώ Τσιάρα, την εταιρία Samsung η οποία παραχώρησε τις 14 οθόνες και τη NEDA film που ανέλαβε την παραγωγή και πιο συγκεκριμένα τις Αμάντα Λιβάνου και Ισαβέλλα Αλωπούδη, καθώς και τον Θάνο Σταυρόπουλο, γενικό συντονιστή της έκθεσης και συνεργάτη του Φεστιβάλ.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση είναι οι: Π. Βλασσοπούλου, Λ. Γιαννακόπουλος, Ν. Ευσταθιάδη, Μ. Κριαρά, Χρ. Κουμανιάκη, Μ. Μαυροπούλου, Ρ. Μπέλλου, Κ. Νικολάου, Γ. Παπαφίγκος, Β. Σελιμάς, Στ. Στρούζα, A. Στρατάκης, Μ. Τσάγκαρη και Δ. Φραγκάκης.

Η έκθεση θα συνεχιστεί ως την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. 

Επίτιμος καλεσμένος του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο γαλλοαμερικάνος ηθοποιός Ζαν Μαρκ Μπαρ, τον οποίο γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από τη θρυλική ταινία Απέραντο γαλάζιο του Λυκ Μπεσόν, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2017, στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Ο ηθοποιός βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη με αφορμή δύο ταινίες που προβάλλονται στο 58ο ΦΚΘ όπου έχει δύο ιδιότητες: ως αφηγητής στο ντοκιμαντέρ Dolphin Man του Λευτέρη Χαρίτου με θέμα τη ζωή του δύτη Ζακ Μαγιόλ τον οποίο ο Μπαρ υποδύθηκε στο Απέραντο γαλάζιο, καθώς και ως πρωταγωνιστής στο φιλμ Σπόρος του Σεμίχ Καπλάνογλου.

On Friday, November 3, 2017, in a warm atmosphere at the Cinema Museum of Thessaloniki (Warehouse A’, Port), the photo exhibition “#CedefopPhotoAward: Youth education and training” was inaugurated as part of the 58^th Thessaloniki International Film Festival, in the presence of TIFF’s general director, Elise Jalladeau.

Τριάντα τρία χρόνια αφότου γυρίστηκε από τον Νίκο Περάκη, η θρυλική ταινία «Λούφα και Παραλλαγή» αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία στήθηκε μία πρωτότυπη εικαστική έκθεση, με τίτλο «Λούφα και Παραλλαγή: Από το αρχείο του Νίκου Περάκη». Τα εγκαίνιά της έγιναν την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017 στο Βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Τσιμισκή 11), στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1984 η ταινία του Νίκου Περάκη είχε αποσπάσει τέσσερα βραβεία (καλύτερης ταινίας, σεναρίου, μοντάζ και πρώτου ανδρικού ρόλου) σφραγίζοντας με την επιτυχία της την πορεία του δημιουργού της. Αφορμή για τη διοργάνωση της έκθεσης στάθηκε η απόφαση του Νίκου Περάκη να δωρίσει το αρχείο του στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ). Μέρος του αρχείου του αυτού επιλέχθηκε και παρουσιάζεται στην έκθεση: τεκμήρια και έγγραφα που σχετίζονται με όλα τα στάδια της παραγωγής της ταινίας, όπως ο λογότυπος και άλλα σχέδια του σκηνοθέτη, το storyboard, φωτογραφίες από τα γυρίσματα, υλικό από την προώθηση και τις προβολές, αλλά και προσωπικές φωτογραφίες του Νίκου Περάκη από τη στρατιωτική θητεία του στην Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων, που αποτέλεσε την πηγή της έμπνευσής του.

«Έστειλα το υλικό σε 10 κασόνια. Εδώ παρουσιάζουμε ένα μέρος αυτού του υλικού, ίσως τα μισά», είπε ο κ. Περάκης. «Μάζευα όλα αυτά τα αντικείμενα ίσως από ένστικτο, επειδή ήθελα να κρατήσω το υλικό από τις ταινίες. Από τη στιγμή που αρχίζεις να κρατάς τα τηλέφωνα των ηθοποιών, μήπως τους χρειαστείς σε επόμενη ταινία, κρατάς τις φωτογραφίες και σταδιακά κρατάς τα πάντα. Κι επειδή έχω κι ένα παιδί και δεν θέλω να το… τιμωρήσω, αποφάσισα να δωρίσω όλο αυτό το υλικό στο ΕΛΙΑ».

Ο σκηνοθέτης ομολόγησε ότι η πρόταση για να κάνει μια έκθεση τον ξάφνιασε. «Η ιδέα δεν ήταν δική μου, αλλά του Διονύση Καψάλη, διευθυντή του ΜΙΕΤ», εξήγησε ο κ. Περάκης. «Το σκέφτηκα και το αποφάσισα. Για πρώτη φορά είδα την έκθεση εδώ, για να σας πω την αλήθεια, είδα και τις δικές μου φωτογραφίες και τρόμαξα». Σε ερώτηση για το εάν είναι μία έκθεση ρετρό, ο σκηνοθέτης απάντησε: «Όχι. Είναι μία έκθεση εργασίας. Τώρα ιδίως τα νέα media ασχολούνται πολύ με τα backstage, τα makings των ταινιών, ενώ κάποτε ίσως δεν είχαμε αίσθηση του τι σημαίνει ένα γύρισμα. Τώρα πιο πολλά ξέρει κανείς για την προετοιμασία μιας ταινίας, παρά για την ίδια την ταινία».

Η έκθεση έγινε αφορμή για να θυμηθεί ο Νίκος Περάκης τα γυρίσματα της ταινίας του: «Τα γυρίσματα ήταν περιπετειώδη σαν στρατιωτική επιχείρηση, γυρίζαμε λαθραία στα κτίρια της Σχολής Ευελπίδων πριν παραδοθεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Κι επειδή δεν βγάζαμε άκρη ποιος θα μας έβγαζε την άδεια, μπήκαμε μέσα κι αρχίσαμε το γύρισμα. Την τελευταία μέρα μας πέταξαν έξω. Ευτυχώς προλάβαμε. Έγινε παρά τρίχα αυτή η ταινία, όλα πήγαν καλά χάρη στην ιδέα και τόλμη του τότε παραγωγού Βασίλη Κατσούφη, νυν προέδρου της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου».

Στα εγκαίνια έδωσαν επίσης το παρών ο βουλευτής Κώστας Γκιουλέκας, ο διευθυντής του ΜΙΕΤ Διονύσης Καψάλης, που είχε την ευθύνη της διοργάνωσης σε συνεργασία με την Ιωάννα Μαντζαβίνου, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος, η ηθοποιός Τόνια Σωτηροπούλου και πολλοί άλλοι φίλοι και θαυμαστές του σκηνοθέτη και των ταινιών του.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη 9:00-15:30, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9:00-20:00, Σάββατο 9:30-16:00.

Μέσα σε μια ζεστή ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017, στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α΄, Λιμάνι), τα εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης «#CedefopPhotoAward: Οι νέοι στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση», στο πλαίσιο του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία της γενικής διευθύντριας του θεσμού, Ελίζ Ζαλαντό.