Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας.

Η αυλαία του 13ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads, το οποίο εντάσσεται στην Αγορά του ΦΚΘ, άνοιξε την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017 στην Αποθήκη Γ’, στο πλαίσιο του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό, καλωσόρισε τους συμμετέχοντες λέγοντας: «Σας ευχόμαστε να χαρείτε την διοργάνωση. Η ομάδα της Αγοράς έκανε εκπληκτική δουλειά και θα την εκτιμήσετε. Θα χαρούμε να σας δούμε και την επόμενες μέρες στους χώρους του Φεστιβάλ». 

Αμέσως μετά, το λόγο πήρε η υπεύθυνη της Αγοράς, Γιάννα Σαρρή, που ευχαρίστησε τους χορηγούς και τους συνεργάτες του τμήματος, υπογραμμίζοντας: «Η Αγορά μεγαλώνει και εξελίσσεται, παραμένοντας σημαντικό δημιουργικό κομμάτι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης».

Στις προηγούμενες εκδόσεις του, το Crossroads συμπεριέλαβε κινηματογραφικά σχέδια από σκηνοθέτες όπως οι Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, Πέννυ Παναγιωτοπούλου, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Αλέξης Αλεξίου, Άγγελος Φραντζής, Μιχάλης Κωνσταντάτος, Deniz Gamze Erguven, Annemarie Jacir, Radu Jude, Zeki Demirkubuz, Amos Gitai και Florin Serban, μεταξύ άλλων.

Φέτος, η κριτική επιτροπή του Crossroads αποτελείται από τους: Dominique Welinski (παραγωγός, – DW, Γαλλία), Teresa Hoefert De Turegano, (Funding Advisor - Medienboard Berlin-Brandenburg, Γερμανία) και Κωνσταντίνος Κοντοβράκης (παραγωγός - Heretic, Ελλάδα).

Το τμήμα Crossroads της Αγοράς, με επικεφαλής την Marie-Pierre Macia, επιλέγει κινηματογραφικά σχέδια με βάση την ποιότητα του σεναρίου, τη δημιουργική ομάδα και την πιθανότητα παραγωγής τους. Στόχος του, να υποστηρίξει παραγωγούς ταινιών μεγάλου μήκους που σχετίζονται με την Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο.

Φέτος, στο Crossroads συμμετέχουν τα ακόλουθα projects:

  1. 200 Meters, Σκηνοθεσία: Ameen Nayfeh, Παραγωγή: May Odeh – Odeh Films, Παλαιστίνη
  2. Avanos, Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Χαραμής, Παραγωγή: Κώστας Μπαλιώτης – 2D2R, Ελλάδα
  3. Fishers of Men, Σκηνοθεσία: Alex Camilleri, Παραγωγή: Oliver Mallia – Pellikola, Μάλτα
  4. Fronteira, Σκηνοθεσία: Nuno Baltazar, Παραγωγή: Leonel Vieira - Stopline Films, Πορτογαλία - σε συνεργασία με το CINEMED
  5. Girl without Clothes (Κορίτσι χωρίς ρούχα), Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές, Παραγωγή: Αλέξης Πηλός - Zero-Zero Productions, Ελλάδα
  6. Margherita, Σκηνοθεσία: Valentina Carnelutti, Παραγωγή: Marco Alessi - Dugong Films & Valentina Carnelutti - Fiore Leone Produzioni, Ιταλία
  7. Other People, Σκηνοθεσία: Meedo Taha, Παραγωγή: Wesam Nassar – ESHMAWI, Meedo Taha – drawFILM, Λίβανος
  8. Protected Species, Σκηνοθεσία: Hristo Simeonov, Παραγωγή: Katya Trichkova - Contrast Films, Βουλγαρία - σε συνεργασία με το Sofia Meetings
  9. Rainbows Don’t Last Long, Σκηνοθεσία: Mayye Zayed, Παραγωγή: Halina Dyrschka – Ambrosia Film, Mayye Zayed – Rufy’s Films, Γερμανία–Αίγυπτος
  10. The Rooftops of Fez, Σκηνοθεσία: Abdelhai Laraki, Παραγωγή: Caroline Locardi - A2L Production, Μαρόκο
  11. Un Peu De Chaos Inexplicable (Ένα μικρό ανεξήγητο χάος): Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Γιώργος Γκικαπέππας – Film Society, Ελλάδα
  12. We Kiss in Dark Nightclubs and I Explain (Φιλιόμαστε σε σκοτεινές δισκοθήκες και σου εξηγώ), Σκηνοθεσία: Δάφνη Χαιρετάκη, Παραγωγή: Jasmina Sijercic - Bocalupo Films, Συμπαραγωγή: Γιώργος Τσούργιαννης – Horsefly Production, Γαλλία-Ελλάδα
  13. Zuhal, Σκηνοθεσία: Nazlı Elif Durlu, Παραγωγή: Anna Maria Aslanoğlu - istos film, Τουρκία - σε συνεργασία με το MFI Script 2 Film Workshop

Στο πλαίσιο της Αγοράς, οι παραγωγοί αυτών των κινηματογραφικών σχεδίων θα έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν και να συζητήσουν τα σχέδιά τους με συμπαραγωγούς, διανομείς, εκπροσώπους εταιριών πωλήσεων (sales agents) και ειδικούς κορυφαίων τομέων παραγωγής.

Το Crossroads συνεργάζεται με:

Η Αγορά, στην οποία εντάσσεται το Crossroads, αποτελεί το αναπτυξιακό κομμάτι του Φεστιβάλ, το οποίο συγκεντρώνει ένα διεθνές δίκτυο επαγγελματιών και προσφέρει το χώρο, αλλά και τις συνθήκες για συναντήσεις, συζητήσεις και επαγγελματικές συμφωνίες σε μια ανεπίσημη, φιλόξενη και επαγγελματική ατμόσφαιρα. Η Αγορά του ΦΚΘ υποστηρίζεται από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Creative Europe του MEDIA.

Να σημειωθεί ότι τα βραβεία της Αγοράς του ΦΚΘ θα απονεμηθούν την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017, στις 22:00 στην Αποθήκη Γ’.

 

Μια απολαυστική και διαφωτιστική συζήτηση με τον σουηδό σκηνοθέτη Ρούμπεν Έστλουντ, επίτιμο καλεσμένο του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό του φεστιβάλ, την Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Η φετινή διοργάνωση φιλοξενεί ρετροσπεκτίβα στο έργο του δημιουργού, ο οποίος βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ Καννών για την νέα του ταινία Το τετράγωνο.

Περισσότερα...

Η ισπανική ταινία Το αόρατο χέρι του Νταβίδ Μακιάν, μία αλληγορία για την εργασιακή επισφάλεια στις σύγχρονες κοινωνίες, τις πιεστικές συνθήκες και τις σχέσεις ανταγωνισμού στο εργασιακό περιβάλλον, προβλήθηκε  τη Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα, στο πλαίσιο του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η ταινία εντάσσεται στο αφιέρωμα «Αόρατα χέρια» του 58ου ΦΚΘ, δανείζοντας μάλιστα τον τίτλο της σε αυτό. Το αφιέρωμα προσεγγίζει το φαινόμενο της ανεργίας μέσα από διαφορετικές οπτικές, παρουσιάζοντας πέντε ταινίες που προβάλλονται σε πρεμιέρα στην Ελλάδα, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό (απαιτείται η έκδοση μηδενικού εισιτηρίου) 

Η ταινία Το αόρατο χέρι εκτυλίσσεται σε μια αποθήκη σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Εκεί, έντεκα εργαζόμενοι από διαφορετικούς τομείς εκτελούν διάφορα καθήκοντα: ένας χτίστης χτίζει έναν τοίχο κι αργότερα τον κατεδαφίζει, ένα κορίτσι τοποθετεί εξαρτήματα σε μια γραμμή συναρμολόγησης χωρίς να γνωρίζει τι ακριβώς κατασκευάζει, ένα αγόρι  μετακινεί κουτιά από ένα μέρος σε άλλο, ένας μηχανικός επισκευάζει ένα αυτοκίνητο. Στο μεταξύ ένα ακροατήριο παρακολουθεί στο σκοτάδι όλη αυτή τη διαδικασία. Πρόκειται για έργο τέχνης, πραγματικότητα ή ένα ψυχολογικό πείραμα; 

Την προβολή ακολούθησε διαδικασία ερωτήσεων και απαντήσεων, κατά την οποία ο Ισπανός σκηνοθέτης συνομίλησε με τους θεατές.

Σχετικά με την πηγή της έμπνευσής του, ο Νταβίδ Μακιάν εξήγησε ότι η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ισπανού συγγραφέα Isaac Rosa. «Όλα όσα εκτυλίσσονται  στο φιλμ δεν είναι καθαρή μυθοπλασία», διευκρίνισε. «Υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία με γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μου όσο και στις ζωές πολλών γνωστών μου ανθρώπων. Κι έτσι συνδύασα τα γεγονότα αυτά με το μυθιστόρημα για να φτάσω στο τελικό σενάριο».

Πρόκειται για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ισπανού σκηνοθέτη, ο οποίος είχε γυρίσει στο παρελθόν αρκετές ταινίες μικρού μήκους. Αποτέλεσε ένα συνεταιριστικό και αυτοδιαχειριζόμενο πρότζεκτ, που επιδίωξε να βρει εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με το παραδοσιακό μοντέλο παραγωγής. «Δημιουργήσαμε μία κοοπερατίβα, μία συνεργατική παραγωγή», εξήγησε ο Νταβίδ Μακιάν και πρόσθεσε: «Δεν είχαμε πόρους για να κάνουμε τα γυρίσματα που να προέρχονται από την τηλεόραση ή από διαφημίσεις. Μοιράστηκα τις πιο σημαντικές επιλογές και αποφάσεις με τουλάχιστον 50 άτομα, ηθοποιούς και τεχνικούς του συνεργείου. Γυρίσαμε το φιλμ με ελάχιστα χρήματα. Ήδη έχει προβληθεί στην Ισπανία, σε φεστιβάλ όπως αυτό της Σεβίλλης και γνώρισε θετική ανταπόκριση. Εδώ στη Θεσσαλονίκη, εκπρόσωποι εργαζομένων στο Λιμάνι μου ζήτησαν να προβάλουν την ταινία στο συνδικάτο τους. Ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον, συνδέεται με την ταινία».

Σε ερώτηση θεατή για το αν η ταινία είναι απαισιόδοξη σε σχέση με τη δυνατότητα των εργαζόμενων να αντιδράσουν στους πιεστικούς όρους εργασίας, ο σκηνοθέτης απάντησε: «Τα προβλήματα προκύπτουν όταν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους και να πάρουν αποφάσεις από κοινού. Ίσως λόγω της ανεργίας γενικότερα να φοβόμαστε να αντιδράσουμε, αναγκαζόμαστε να κάνουμε δουλειές που δεν θέλουμε, διστάζουμε να πούμε όχι. Εντέλει πιστεύω ότι αυτή η ταινία πάει πακέτο με την πραγματική ζωή. Είμαστε οργισμένοι, ανικανοποίητοι, αλλά πρέπει να δουλέψουμε. Δυστυχώς ο κόσμος υπό συνθήκες πίεσης και φόβου κάνει λάθη, ψηφίζει για παράδειγμα Τραμπ και Λεπέν, όπως λάθη κάνει και το κοινό που παρακολουθεί τους εργαζόμενους στην ταινία».

Αναφερόμενος στον τίτλο της ταινίας, ο Νταβίδ Μακιάν εξήγησε ότι είναι αλληγορικός κι έχει διπλό νόημα: «Από τη μια καταδεικνύει την απουσία λόγου που έφερε τους ανθρώπους σε αυτό το περιβάλλον εργασίας κι από την άλλη οι εργαζόμενοι καταλήγουν να γίνονται αόρατοι οι ίδιοι, χάνουν την αξιοπρέπειά τους, δεν χαίρουν εκτίμησης στην κοινωνία». 

Σε ερώτηση για το αν η ταινία έχει φεμινιστικά στοιχεία, καθώς η απόπειρα των εργαζόμενων να αντιδράσουν ξεκινά από τις γυναίκες της ομάδας, ο ισπανός σκηνοθέτης είπε ότι πράγματι ήθελε να δώσει ένα φεμινιστικό τόνο. «Παρόμοιες πράξεις εξέγερσης σε άλλα φιλμ γίνονται από άντρες. Εμείς θέλαμε να διαφοροποιηθούμε», εξήγησε. 

Όλοι οι χώροι προβολής του αφιερώματος «Αόρατα Χέρια» είναι προσβάσιμοι σε άτομα με αναπηρία.

Το αφιέρωμα «Αόρατα χέρια» υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. Πρόκειται ουσιαστικά για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που ασχολείται με την εκπαίδευση και την απασχόληση. Μερικοί από τους στόχους της προσπάθειας αφορούν:

Το κινηματογραφικό αφιέρωμα «Αόρατα χέρια» πραγματοποιείται στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τα 60 χρόνια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.

Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που το συγκεκριμένο πρόγραμμα ΕΣΠΑ χρηματοδοτεί αφιέρωμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η επιφάνεια των πραγμάτων της Νάνσυς Μπινιαδάκη

«Για τα κορίτσια που μεγάλωσαν στην τσιμεντένια Αθήνα του 1980, που ονειρεύονταν υπόγεια αρχαία ποτάμια και ερωτεύονταν σκοτεινούς ήρωες, για εκείνα έγινε αυτή η ταινία».


Ιερόσυλοι
της Μάρσας Μακρή

«Στο δικό μου “σινεμά” η κινηματογραφική θεατρικότητα υπογραμμίζεται από μουσική εικαστικότητα κι υψηλό βάθος πεδίων, σε συνεχή αναζήτηση μια νέας (;) υπερβατικής αφήγησης».


Grain του Σεμίχ Καπλάνογλου

«Οι άνθρωποι συνεχίζουμε να χτίζουμε νέα και απαραβίαστα σύνορα. Τα κατασκευάζουμε στο όνομα της ασφάλειας παρότι, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούμε, αυτό που κάνουμε είναι να χτίζουμε φυλακές για εμάς του ίδιους».   


Καθοδήγηση ζωής Α.Ε. της Ruth Mader

«Η ελευθερία του ανθρώπου πνέει τα λοίσθια, σε ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει κάθετι συνηθισμένο και θεωρούμενο ως φυσιολογικό στην εποχή μας».


To αόρατο χέρι του David Macian

«"Arbeit macht frei" είχαν πει παλιά οι Ναζί και σήμερα πολλοί άνθρωποι μοιάζουν να το πιστεύουν...».


Τσάρλεστον
του Andrei Cretulescu

«Εκείνη η λεπτή γραμμή που χωρίζει δράμα και γέλιο είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις την αγάπη και το πένθος. Να γελάς και να κλαις, να κλαις και να γελάς, όπως είπε και ο Λέοναρντ Κοέν».

 

 

Τρίτη 7/11/2017, διάφοροι χώροι του Φεστιβάλ

Το σινεμά συναντά το θέατρο και αντίστροφα, μέσα από πέντε αναπάντεχες θεατρικές παρεμβάσεις από ηθοποιούς του ΚΘΒΕ που θα πραγματοποιηθούν στους χώρους του Φεστιβάλ (13:00 Αποθήκη Γ’ & χώροι της Αγοράς, 15:00 Γυάλινο Βοχ πλ. Αριστοτέλους, 17:45 φουαγιέ Ολύμπιον, 19:00 Αποθήκη Γ’ και 22:20 Αποθήκη Δ΄- εξωτ. χώροι).

 

Τη σκηνοθετική επιμέλεια του δρώμενου υπογράφει ο Χρήστος Παπαδημητρίου και συμμετέχουν οι Χρήστος Παπαδημητρίου, Θάνος Φερετζέλης, Μομώ Βλάχου, Δημήτρης Μορφακίδης, Χρύσα Τουμανίδου, Ορέστης Χαλκιάς, Αίγλη Κατσίκη και στο ακορντεόν ο Περικλής Σιούντας. Ενδυματολογική-εικαστική επιμέλεια: Μαρία Καβαλιώτη.

Συνέντευξη Τύπου του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Αβρανά πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017, στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, με αφορμή την προβολή της νέας ταινίας του Love me Not στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τον λόγο πήρε αρχικά ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος καλωσόρισε θερμά τον Αλέξανδρο Αβρανά, σημειώνοντας πως η προβολή του Love me Not στο Ολύμπιον το βράδυ του Σαββάτου πυροδότησε μία έκρηξη συναισθημάτων και συζητήσεων από τους θεατές.

Περισσότερα...