Σκηνοθεσία – σενάριο: François Ozon Φωτογραφία: Jean Lapoirie Μοντάζ: Monica Coleman Μουσική: Valentin Silvestrov Παραγωγή: Katia Wyszkop Παραγωγοί: Didier Carrel, Christine De Jekel Ηθοποιοί: Melvil Poupaud, Jeanne Moreau, Valeria Bruni Tedeschi, Daniel Duval, Marie Riviere, Christian Sengewald. Έγχρωμη, 85΄.

Ο Ρομέν, ένας τριαντάχρονος φωτογράφος ξαφνικά μαθαίνει ότι έχει λίγους μήνες ζωής. Αντιμέτωπος με τη νέα πραγματικότητα θα επωφεληθεί από τον χρόνο που του απομένει και, προσπαθώντας να επαναπροσεγγίσει σχέσεις και να διορθώσει λάθη του παρελθόντος, θα θέσει τα θεμέλια για ένα καλύτερο και πιο ελπιδοφόρο μέλλον.

Η τελευταία ταινία του Φρανσουά Οζόν αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας για το πένθος, που ξεκίνησε με το «Under the Sand», το οποίο είχε ως θέμα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον δικό μας θάνατο, ενώ, το τρίτο κομμάτι, που ο γάλλος σκηνοθέτης σχεδιάζει σύντομα να γυρίσει, θα πραγματεύεται τον θάνατο ενός παιδιού.

François Ozon

Σκηνοθέτης, Σεναριογράφος. Γεννήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1967 στο Παρίσι. Σπούδασε σινεμά στο Παρίσι (Σορβόννη) και σκηνοθεσία στη FEMIS. Oι μικρού μήκους ταινίες του βραβεύτηκαν σε πολλά φεστιβάλ διχάζοντας τους κριτικούς. Tο 1998 γύρισε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το ανατρεπτικό Sitcom. Γυρίζοντας ασταμάτητα ταινίες, έγινε ευρέως γνωστός με το 8 Γυναίκες στο καστ του οποίου συγκέντρωσε μεγάλα ονόματα (Fanny Ardant, Emmanuelle Béart, Danielle Darrieux, Charlotte Rampling, Catherine Deneuve, Isabelle Huppert και Virginie Ledoyen). H ταινία είχε μεγάλη απήχηση σε κοινό και κριτικούς και ήταν υποψήφια για 12 βραβεία César το 2003.

Φιλμογραφία / Filmographie

1998 Sitcom

1998 Les Amants criminels

1999 Gouttes d’eau sur pierres brûlantes

2000 Sous le sable

2001 8 femmes

2002 Swimming pool

2003 5 x 2

2004 Le Temps qui reste

ΓΑΛΑΖΙΟ ΦΟΡΕΜΑ

Ελλάδα, 2005

ΟΛΥΜΠΙΟΝ GALAXIA VACATION CLUB

Ώρα προβολής: 23.00

Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος Σενάριο: Πάνος Παπαδόπουλος Φωτογραφία: Αντρέας Σινανός Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος Ήχος: Δημήτρης Αθανασόπουλος Μουσική: Διονύσης Τσακνής Σκηνικά: Πάνος Παπαδόπουλος, Έρρικα Ευαγγελίδου, Δημήτρης Κακριδάς Κοστούμια: Φίλιππος Παπαγεωργίου, Πάνος Παπαδόπουλος, Ερρικα Ευαγγελίδου Μακιγιάζ: Φανή Αλεξάκη Χορογραφία: Δημήτρης Παπάζογλου Παραγωγοί: Νίκος Μουστάκας, Μιχάλης Παναγιωτόπουλος, Γιάννης Διαμαντόπουλος, Χάρης Ντάβας Ηθοποιοί: Ράνια Οικονομίδου (Μητέρα), Γιώργος Νανούρης (Γιώργος), Μαρία Εγγλεζάκη (Ισμήνη), Ηλέκτρα Νικολούζου (Καλλιόπη), Μαρκέλλα (ξανθιά πρώην τραβεστί)

Δεκαετία του ’50. Mια χήρα μάνα μεγαλώνει τα τρία παιδιά της έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στο μοναχογιό της. Τα πρώτα σημάδια ιδιαιτερότητας του γιου εμφανίζονται νωρίς: κόντρα με την οικογένεια, ρήξη με τα κοινωνικά πρότυπα, φιλίες με το ίδιο φύλο. Το πάθος του για το χορό τον οδηγεί στο Παρίσι και τα πάθη του σε αμφίφυλες σχέσεις.

Δεκαετία του ’80. H απογοητευτική επιστροφή στην Ελλάδα, η καλλιτεχνική του αποτυχία και η όξυνση των σχέσεών του με τη μητέρα του τον οδηγούν σε ακραίες αποφάσεις: πεζοδρόμιο στη Συγγρού, χορευτής σε καμπαρέ με τραβεστί, φυλακή, αλλαγή φύλου. Η μάνα του αδυνατεί ν’ ακολουθήσει τις αλλαγές του.

Δεκαετία του ’90. H ευτυχία που ονειρεύεται δεν έρχεται. Το τέλος τραγικά λυτρωτικό.

Γιάννης Διαμαντόπουλος

Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, κινηματογράφο στη Ρώμη και στην Αθήνα, και αρχιτεκτονική και σκηνογραφία στη Φλωρεντία. Στο θέατρο έχει σκηνοθετήσει πάνω από 30 έργα ελλήνων και ξένων συγγραφέων (Εντουάρντο ντε Φίλιππο, Κάρλο Γκολντόνι, Νιλ Σάιμον, ¶ιρα Λέβιν, Ετόρε Σκόλα, Θόρντον Ουάιλντερ, Έλμερ Ράις, Γιάννης Ξανθούλης, Γιώργος Διαλεγμένος, Αλέκος Σακελλάριος, Γιώργος Μανιώτης, Δημήτρης Κεχαΐδης, Στράτης Χαβιαράς, κ.ά.). Από το 1984, μεταφέρει στην τηλεόραση έργα γνωστών συγγραφέων, μεταξύ των οποίων οι Κουμανταρέας, Χρυσούλης, Καραγάτσης, Δρακονταειδής, Ξενόπουλος, Καζαντζής, Αθανασιάδης, και Βασιλικός.

Φιλμογραφία: 2005 Γαλάζιο Φόρεμα