ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
Μένιος Δίτσας, Θοδωρής Καλέσης, Παύλος Τσιάντος
Συνέντευξη Τύπου παρέθεσαν, την Τρίτη 5 Απριλίου 2005, οι δημιουργοί Μένιος Δίτσας («Εκτός Σχεδίου»), Θοδωρής Καλέσης ( «Ο Γύρος του Θανάτου») και Παύλος Τσιάντος («Cho Oyu»), για τις ταινίες τους, οι οποίες προβάλλονται στο πλαίσιο του 7ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα.
Μένιος Δίτσας: Εκτός Σχεδίου
Η ταινία αναφέρεται στην κοινότητα των τσιγγάνων, και μας πληροφορεί για την καταγωγή τους, την ιστορία τους και τα καθημερινά προβλήματά τους στον χώρο της Ελλάδας. Τα ιδιαίτερα κοινωνικά τους χαρακτηριστικά, η νομαδική τους αντίληψη για τη ζωή, η παιδική ηλικία, η εργασία, η παιδεία, τα ήθη και τα έθιμά τους, η μουσική επιδεξιότητά τους, ο γάμος και οι γιορτές τους, είναι ο θεματικός σκελετός της ταινίας αυτής. Μιλώντας για την ταινία του, ο Μένιος Δίτσας ανέφερε χαρακτηριστικά «Οι τσιγγάνοι μου πάνε σαν άνθρωποι και θέλησα ν’ασχοληθώ μαζί τους. Το να μπορέσεις να επικοινωνήσεις, να σε εμπιστευθούν, να σου ανοίξουν το σπίτι τους είναι δύσκολο αλλά άμα καταφέρεις και τους κάνεις να σε εμπιστευθούν μετά είναι συγκινητικό το πόσο φιλόξενοι άνθρωποι είναι. Είναι αυτό που λέμε, μπεσαλήδες».
Ο κ. Δίτσας χαρακτήρισε ως δύσκολη, χρονοβόρα αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την κινηματογράφηση του ντοκιμαντέρ που πραγματοποιήθηκε με τον παραδοσιακό τρόπο, ενώ δήλωσε ενθουσιασμένος με την ιστορία, την παράδοση, την πολιτιστική ταυτότητα και τον τρόπο ζωής των τσιγγάνων. «Η γλώσσα των τσιγγάνων είναι προφορική. Δεν έχουν γραφή. Η βασική τους γλώσσα διατηρείται για περισσότερους από δέκα αιώνες και είναι κοινή σε όλον τον κόσμο ενώ διανθίζεται με διάφορα στοιχεία, ανάλογα με την χώρα στην οποία βρίσκονται. Δεν έχουν λάβαρα, σημαίες ή σύμβολα. Είναι μια ελεύθερη φυλή. Δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία. Όλη η περιουσία τους είναι ό,τι χρυσός κουβαλούν πάνω τους. Είναι νομάδες στην αντίληψη και δεν αλλάζουν ποτέ» δήλωσε.
Θοδωρής Καλέσης: Ο γύρος του θανάτου
Η ταινία του θεσσαλονικιού σκηνοθέτη Θοδωρή Καλέση μας προσφέρει ένα θέαμα μιας άλλης εποχής. Μοτοσικλετιστές περιστρέφονται στο εσωτερικό ενός τεράστιου κυλίνδρου, κάνοντας επικίνδυνα νούμερα. Περιφερόμενοι σαν νομάδες από μέρος σε μέρος, προσφέρουν θέαμα σε απλούς ανθρώπους της επαρχίας. Είναι οι τελευταίοι ρομαντικοί Έλληνες αναβάτες του θανάτου, που σε μια εποχή κυριαρχίας της ψηφιακής εικόνας παράγουν ζωντανό θέαμα. «Για μένα ο γύρος του θανάτου ήταν μια παιδική ανάμνηση. Δεν ήξερα ότι γινόταν ακόμη, μέχρι που τυχαία βρέθηκα σε ένα πανηγύρι και διαπίστωσα ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που συνεχίζουν να το κάνουν και αυτοί είναι η ομάδα Βερούτι. Επιχείρησα λοιπόν με μια ρομαντική ματιά να καταγράψω ένα κομμάτι της ελληνικής και μεσογειακής κουλτούρας: τους ανθρώπους που ρισκάρουν τη ζωή τους στον γύρο του θανάτου, τους μικροπωλητές, τα ήθη και τα έθιμα που ευδοκιμούν μέσα σε ένα πανηγύρι. Στόχος μου είναι να ξυπνήσω στον θεατή μια γλυκιά ανάμνηση, μια παιδική ανάμνηση, αυτή του ελληνικού πανηγυριού» ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο σκηνοθέτης.
Παύλος Τσιάντος: Cho Oyu
Ο σκηνοθέτης Παύλος Τσιάντος ακολουθεί με την κάμερά του τον Σεπτέμβριο του 2003, μια ομάδα Ελλήνων ορειβατών που ταξιδεύει στα Ιμαλάια με σκοπό να σκαρφαλώσει στο 6ο ψηλότερο βουνό του κόσμου, το Cho Oyu, με υψόμετρο 8.201 μέτρα. Τα εννέα μέλη της αποστολής κατασκηνώνουν στους πρόποδες του βουνού στο Θιβέτ. Η προσπάθεια ανάβασης στο βουνό στέφεται με επιτυχία όταν δυο ορειβάτες φτάνουν στην κορυφή στις 28 Σεπτεμβρίου. «Η ανάβαση στην κορυφή Cho Oyu ήταν ένα όνειρο που έπρεπε να γίνει πραγματικότητα. Και αυτό το βίντεο είναι το πρώτο ελληνικό που καταγράφει την πορεία ανάβασης σε υψόμετρο άνω των 8.00 μέτρων» τονίζει ο σκηνοθέτης της ταινίας Παύλος Τσιάντος.
Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο ορειβάτης Σπύρος Σούλης, ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή και μίλησε για το πώς νιώθουν οι ορειβάτες που ξεκινούν μια αποστολή στην οποία ρισκάρουν τη ζωή τους. «Σίγουρα υπάρχουν κίνδυνοι σε μια τέτοια αποστολή. Και σίγουρα όσοι φεύγουμε για να αναρριχηθούμε στο Cho Oyu ή στο Έβερεστ ξέρουμε ότι ίσως δεν γυρίσουμε πίσω. Στο Cho Oyu ξεκινήσαμε να ανεβούμε εννέα άτομα. Ο αρχηγός της αποστολής χάθηκε από πνευμονικό οίδημα» ανέφερε ο ορειβάτης.
Η ταινία καταγράφει σε ένα μεγάλο μέρος το γεγονός και τις αντιδράσεις τις ομάδας που αντιμετώπισε τον θάνατο και πόσο τους επηρέασε στην συνέχεια της προσπάθειάς τους για την ανάβαση στο Έβερεστ. Επίσης το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις εξωτερικές περιοχές του Θιβέτ και του Νεπάλ, τους ανθρώπους των χωρών αυτών, τα μέλη της ομάδας που βιώνουν δύσκολες συνθήκες μέσα στο κρύο και τις χιονοθύελλες. Ο Παύλος Τσιάντος και ο Σπύρος Σούλης ολοκλήρωσαν την συνέντευξη τύπου μιλώντας στο κοινό για την προετοιμασία της αποστολής, τους δυόμισι μήνες που χρειάστηκαν πριν ξεκινήσει η ομάδα για την κορυφή Cho Oyu, τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθησαν, την προετοιμασία της φυσικής τους κατάστασης και τα χρήματα τα οποία έπρεπε να συγκεντρωθούν.
