Στο πλαίσιο των Agora Talks του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 5 Νοεμβρίου, στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, συζήτηση με τίτλο «Ο ανθρώπινος παράγοντας». Συντονιστής του πάνελ ήταν ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης, παραγωγός και Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ανεξάρτητων Παραγωγών Οπτικοακουστικών Έργων (ΣΑΠΟΕ). Στο πάνελ συμμετείχαν η Αμάντα Λιβανού, παραγωγός και ιδρύτρια της Neda Film (Ελλάδα), η Vanya Rainova, παραγωγός στην Portokal Films (Βουλγαρία), και η Ada Solomon, παραγωγός στη microFILM (Ρουμανία). Η ομιλία έγινε σε συνεργασία με το European Audiovisual Entrepreneurs (EAVE), με το πάνελ να εξετάζει τη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα στις διαδικασίες συμπαραγωγής.
Ο Θάνος Σταυρόπουλος, συντονιστής των Agora Talks, ευχαρίστησε το MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και καλωσόρισε τους ομιλητές και παρευρισκόμενους, μεταξύ των οποίων ήταν η Tina Trapp, CEO του EAVE, η οποία χαρακτήρισε τον ανθρώπινο παράγοντα κρίσιμο κομμάτι στη δημιουργία ενός έργου. Ανοίγοντας τη συζήτηση, ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης σημείωσε πως, αν και ο ανθρώπινος παράγοντας είναι βασικό στοιχείο της διαδικασίας παραγωγής, το θέμα συχνά δεν λαμβάνει την προσοχή που του αξίζει. Η Vanya Rainova σχολίασε πως η αφετηρία μιας παραγωγής είναι πάντα κάποιο πρόσωπο, καθώς τα έργα είναι πολύ πιο ευμετάβλητα από τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αποτελούν πολύ πιο αξιόπιστους οδηγούς. Ωστόσο, όταν εμφανίζεται ο καρπός της δημιουργίας, δηλαδή το κινηματογραφικό έργο, τόνισε ότι η αφοσίωση πρέπει να μεταφερθεί στην ταινία και στη στενή συνεργασία με τους σκηνοθέτες, ώστε να δημιουργηθεί μια κοινή συνισταμένη του οράματος.
Η Ada Solomon προσέθεσε πως ποντάρει πάντα στον δημιουργό, εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία της σχετικά με τις σχέσεις σκηνοθέτη και παραγωγού. Αναφέρθηκε στη μοναδική φορά στην καριέρα της που επέτρεψε στον εαυτό της ως παραγωγό να δείξει κάποια ανησυχία και φόβο: στη συνεργασία της με τον σύζυγό της, ο οποίος υπήρξε πολύ υποστηρικτικός. Ανέφερε επίσης τη γόνιμη συνεργασία που είχε με τον Ρουμάνο σκηνοθέτη Radu Jude και τόνισε πόσο σημαντική είναι η κατανόηση αλλά και η διπλωματία και από τις δύο πλευρές.
Στο σημείο αυτο, το πάνελ έθιξε το θέμα του φύλου στην παραγωγή και τις πιθανές έμφυλες σχέσεις εξουσίας που προκύπτουν. Σχετικά με τη διαχείριση των ανθρώπινων σχέσεων στη διάρκεια δύσκολων φάσεων στα στάδια δημιουργίας μιας ταινίας, η Αμάντα Λιβανού σχολίασε πως σε μια συνεργασία τόσο οι προσδοκίες όσο και οι πιθανές συγκρούσεις πρέπει να βγουν στην επιφάνεια, και η κάθε πλευρά πρέπει να υποστηρίξει το επιχείρημά της. Προσέθεσε πάντως πως υπάρχει ένα σημείο καμπής σε κάθε παραγωγή, που σχετίζεται πάντα με έλλειψη χρόνου, χρημάτων ή πόρων και απαιτεί κατανόηση και επαγγελματισμό. Τέλος, ολοκλήρωσε δίνοντας έμφαση στην αλληλοϋποστήριξη μεταξύ επαγγελματιών, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις διαπροσωπικές σχέσεις.
