Το Φεστιβάλ αποχαιρετά τον Ροβήρο Μανθούλη
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποχαιρετά με συγκίνηση τον Ροβήρο Μανθούλη, έναν σπουδαίο σκηνοθέτη, στοχαστή και άνθρωπο, που αφήνει πίσω του μια πολύτιμη παρακαταθήκη. Πρωτοπόρος του ελληνικού ντοκιμαντέρ και ταξιδιώτης του κινηματογράφου, αλλά και της μουσικής στα πέρατα του κόσμου, ο Ροβήρος Μανθούλης υπήρξε μια μεγάλη προσωπικότητα του ελληνικού πολιτισμού και ένας μαχητής της δημοκρατίας.
Ο Ροβήρος Μανθούλης έγραψε το δικό του μεγάλο κεφάλαιο στο ελληνικό σινεμά: δημιουργός του ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Λευκάδα, νησί των ποιητών (1958) και σκηνοθέτης μεγάλων επιτυχιών του εμπορικού σινεμά (Κυρία Δήμαρχος, Οικογένεια Παπαδοπούλου), ο Μανθούλης άγγιξε την κορυφή της σκηνοθετικής του καριέρας αρχικά με το αντιπολεμικό διαμάντι Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962), αλλά κυρίως με το -βγαλμένο από το σινεμά του Ρενέ και του Ρομέρ- Πρόσωπο με πρόσωπο (1966), που γνώρισε την αποθέωση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και κέρδισε το βραβείο Σκηνοθεσίας. Ήταν πάντα ένας αγαπημένος δημιουργός του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με τις περισσότερες ταινίες του να έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία. Στην περίοδο της Δικτατορίας, ως αυτοεξόριστος στο Παρίσι, παρουσίασε τη διάσημη σειρά ντοκιμαντέρ Στην αφίσα του κόσμου, όπου συνομίλησε με κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικής, ενώ παράλληλα ταξίδεψε στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, παρουσιάζοντας μουσικές του κόσμου. Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα τον βρήκε στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΡΤ, όπου μας χάρισε την αξέχαστη σειρά εκπομπών Παρασκήνιο, την οποία ανέθεσε στους Λάκη Παπαστάθη και Τάκη Χατζόπουλο, καθώς και το αλησμόνητο Μια ταινία, μια συζήτηση με τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, που λειτούργησε ως δωρεάν κινηματογραφικό μάθημα για μια ολόκληρη χώρα. Το έργο και η συμβολή του Ροβήρου Μανθούλη στο ελληνικό σινεμά είναι αδύνατον να αποτυπωθούν μέσα σε λίγες γραμμές ακριβώς επειδή ανήκουν στη σφαίρα του ανεκτίμητου. Από εμάς ένα βαθύ και ειλικρινές ευχαριστώ. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
