Carte Blanche στην Κλερ Άθερτον: προβολή της ταινίας Ο Καθρέφτης του Αντρέι Ταρκόφσκι

62ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ||

4-14/11/2021

 

Carte Blanche στην Κλερ Άθερτον: προβολή της ταινίας Ο Καθρέφτης του Αντρέι Ταρκόφσκι

 

Την Τρίτη 9 Νοεμβρίου, στον κινηματογράφο Μακεδονικόν, πραγματοποιήθηκε η προβολή της ταινίας Ο καθρέφτης του Αντρέι Ταρκόφσκι, στο πλαίσιο της carte blanche που παραχώρησε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στη διεθνούς φήμης μοντέζ Κλερ Άθερτον, καλεσμένη του αφιερώματος «Κόψε κάτι: Το μοντάζ και τα μυστικά του», που φιλοξενεί το 62ο ΦΚΘ. Η Κλερ Άθερτον παρευρέθηκε στην κατάμεστη αίθουσα και μοιράστηκε με το κοινό ορισμένες σκέψεις για την ταινία, ακριβώς πριν την έναρξη της προβολής.

 

«Αρχικά θέλω να σας ευχαριστήσω που είστε εδώ. Τόσος κόσμος μέσα σε μια αίθουσα. Με τις μάσκες δεν βλέπω ολόκληρα τα πρόσωπά σας, βλέπω όμως τα μάτια σας κι αυτό είναι ακόμα πιο συγκινητικό». Η κ. Άθερτον δήλωσε στη συνέχεια πως δεν ήθελε να διαλέξει μια ταινία στην οποία να έχει κάνει η ίδια το μοντάζ: «Δεν ήμουν τόσο νέα όταν είδα αυτή την ταινία. Είχα ξεκινήσει να εργάζομαι στον χώρο του μοντάζ και ήξερα τι μου άρεσε. Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία αυτή η ταινία. Σε πάρα πολλά σημεία της ένιωθα την ανάγκη να προσπαθήσω να καταλάβω τι συμβαίνει, Αναρωτιόμουν ποιος είναι γιος ποιου, σε ποιον μιλάει, τι θέλει να πει η ταινία. Δεν ήξερα αν μιλάει για τη γέννηση ή για τον θάνατο. Προσπαθούσα να συνδέσω τα κομμάτια. Κάθε φορά όμως που το έκανα αυτό αισθανόμουν ότι έχανα το αληθινό νόημα. Η ταινία προσπαθούσε να μου μιλήσει διαφορετικά. Δεν έχει συμβατική αφηγηματική γραμμή. Δεν μου έλεγε απλώς μια ιστορία. Μου μιλούσε σε τόσο πολλά διαφορετικά επίπεδα και για πολλά διαφορετικά πράγματα. Μερικές φορές ένιωθα ότι μου μιλούσε και για τον εαυτό μου», εξήγησε.

 

«Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να κάνει κανείς ταινίες σήμερα. Για μένα η επιλογή της ταινίας είχε αυτό το νόημα. Η ύπαρξη αυτής της ταινίας, αλλά και η παρουσία σας εδώ, δείχνουν πως η επιθυμία για τέχνη δεν τιθασεύεται. Ο Ταρκόφσκι προσπάθησε να τιθασεύσει όλο το υλικό που είχε. Ήταν μια τεράστια δουλειά, όπως είπε και ο ίδιος. Και ξαφνικά, κάτι συνέβη και ένιωσε διαφορετικά. Μας δείχνει ότι δεν χρειάζεται να ξέρεις πάντα πού θέλεις να πας, πρέπει απλώς να κάνεις το άλμα χωρίς να γνωρίζεις πού θα καταλήξεις. Η επιθυμία για δημιουργία είναι εκείνη που θα σε οδηγήσει. Ο Ταρκόφσκι μάς δείχνει πως η αληθινή τέχνη δεν βρίσκεται σε αυτό που προσπαθείς να πεις, δεν βρίσκεται στον έλεγχο».

 

Η κ. Άθερτον έκλεισε τον λόγο της με μια συμβουλή προς το κοινό. «Η συμβουλή μου είναι να είστε παρόντες. Να μην προσπαθήσετε να καταλάβετε τις λογικές σχέσεις των πραγμάτων, αλλά απλώς να δεχτείτε αυτό που βλέπετε. Σιγά σιγά όλοι οι συσχετισμοί θα βρουν τη θέση τους. Θα το απολαμβάνετε με όλο το πνεύμα και την ύπαρξή σας. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό πράγμα που έχει να μας δώσει η τέχνη. Αυτή η ταινία σε κάνει να νιώθεις ζωντανός. Στην αρχική σκηνή, κάποιος σχολιάζει την ανάγκη των ανθρώπων να σκέφτονται συνέχεια το μέλλον, αντί να ζουν στο τώρα. Θα ήθελα να θυμάστε αυτή τη φράση», είπε, κλείνοντας την τοποθέτησή της.