ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: «Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥΝΤΟΣ» ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: «Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥΝΤΟΣ»
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Το νέο βιβλίο του σκηνοθέτη, φωτογράφου και συγγραφέα Μιχάλη Αναστασίου, με τίτλο «Η εποχή του ομιλούντος», παρουσιάστηκε την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου στο Αντλιοστάσιο του Λιμανιού. Το βιβλίο, που εκδόθηκε με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ, περιλαμβάνει 27 ασπρόμαυρες φωτογραφικές απεικονίσεις γυναικείου γυμνού, οι οποίες πλαισιώνονται από ποιήματα και κείμενα του συγγραφέα.

Την παρουσίαση του βιβλίου έκαναν ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος και η σκηνοθέτρια Στέλλα Θεοδωράκη, ενώ οι ηθοποιοί Εύη Σάρμη και Μαρία Σαμόλαδου διάβασαν αποσπάσματα από αυτό.

Ο δημιουργός του βιβλίου ευχαρίστησε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ανέφερε ότι «Η εποχή του ομιλούντος» αποτελεί καρπό μιας προσπάθειας τριών ετών. Μάλιστα, μέρος των φωτογραφιών που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, είχαν παρουσιαστεί σε φωτογραφική έκθεση που είχε γίνει το 2006, στο πλαίσιο της 47ης διοργάνωσης.

«Αυτή τη φορά, ο Μιχάλης Αναστασίου προχωρά ακόμα πιο πέρα, στην συνομιλία του με το γυναικείο σώμα. Με τις εικόνες και τους στίχους του, μας καθιστά κοινωνούς ενός βιωματικού, προσωπικού ημερολογίου, όπου ιστορεί αποκλειστικά ακραία καιρικά φαινόμενα. Στο σημείο που οι θερμές αέριες μάζες συναντούν τις ψυχρές μάζες, σε αυτό ακριβώς το σημείο του αιθέρα σχηματίζεται ο στίχος και σχηματίζεται η εικόνα», είπε μεταξύ άλλων ο Λευτέρης Ξανθόπουλος στην εισήγησή του με τίτλο «Γυναικεία τοπία παντός καιρού».

«Σε επιστολή που μου είχε στείλει ο Μιχάλης Αναστασίου μαζί με το βιβλίο του, το περιέγραφε λέγοντας ότι περιλαμβάνει 27 φωτογραφημένες συνεντεύξεις, με την έννοια ότι οι λέξεις των γυμνών γυναικών, του έδειξαν τον τρόπο για να θυμηθεί και να αναστήσει προσωπικές του στιγμές», υπογράμμισε από την πλευρά της η Στέλλα Θεοδωράκη και συμπλήρωσε: «Όταν ξεφύλλισα το βιβλίο για πρώτη φορά, ένιωσα να με ταξιδεύει σε μια αφήγηση με ανοιχτές προοπτικές. Περνώντας στην επόμενη ανάγνωση, αυτό που με συγκίνησε ακόμα περισσότερο ήταν το ελλειπτικό ταξίδι αγάπης των εικόνων, των φράσεων, αλλά και των ήχων. Ένιωσα πως αυτή η ελλειπτική κινηματογραφική του αφήγηση επιβάλλεται στον αναγνώστη, μ' έναν τρόπο που τον καθιστά ταυτόχρονα και θεατή».