49ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
14-23 Νοεμβρίου 2008
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
GREECE: GENERATION NEXT
(ΕΛΛΑΔΑ: Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ)
Ένα νέο πρόγραμμα κάνει φέτος την εμφάνιση του στο Ελληνικό Τμήμα του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Μέσα από το Greece: Generation Next, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στρέφει για πρώτη φορά τους προβολείς του στην επόμενη γενιά του ελληνικού σινεμά. Ως ο κατεξοχήν χώρος προώθησης και προβολής της εγχώριας κινηματογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά και ως ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ στον κόσμο για την ανάδειξη νέων ταλέντων, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συγκεντρώνει επτά νέους Έλληνες σκηνοθέτες, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη διαδικασία δημιουργίας της πρώτης τους μεγάλου μήκους ταινίας, για να τους προτείνει και να τους αναδείξει, ένα βήμα πριν αναδειχθούν οι ίδιοι μέσα από το έργο τους.
Ο Άρης Μπαφαλούκας, ο Σύλλας Τζουμέρκας, ο Παναγιώτης Φαφούτης, η Μαργαρίτα Μαντά, ο Μπουγιάρ Αλιμάνι, ο Χρήστος Νικολέρης και ο Βαρδής Μαρινάκης είναι μέρος μιας νέας, δυναμικής γενιάς του ελληνικού σινεμά που ξεχώρισε με τις μικρού μήκους ταινίες της και που σύντομα θα μας απασχολήσει με τις μεγάλου μήκους. Κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη ξεκινήσει γυρίσματα, κάποιοι θα το κάνουν πολύ σύντομα.
Στόχος του Generation Next δεν είναι μια απλή παρουσίαση νέων ταλέντων, αλλά η επί της ουσίας ένταξή τους στο σκελετό του Φεστιβάλ. «Θέλουμε το Ελληνικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ να είναι πάνω απ’ όλα χρήσιμο. Χρήσιμο για τους δημιουργούς, χρήσιμο για το κοινό και χρήσιμο για την κινηματογραφική βιομηχανία, που επιλέγει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως επαγγελματικό εργαλείο», τονίζει η διευθύντρια του Φεστιβάλ, Δέσποινα Μουζάκη.
Με τη λογική αυτή, το καινούριο πρόγραμμα του Ελληνικού Τμήματος – του οποίου υπεύθυνος είναι ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης - δεν θα περιοριστεί στην προβολή του κινηματογραφικού έργου των σκηνοθετών που συμμετέχουν σ’ αυτό. Πέρα από τις μικρού μήκους ταινίες ή ντοκιμαντέρ της ομάδας του Generation Next, που θα προβληθούν σε ενιαία προβολή για κοινό και επαγγελματίες, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα εντάξει τους επτά νέους δημιουργούς σε όλες τις αναπτυξιακές του δράσεις.
Συγκεκριμένα, όλοι όσοι έχουν ήδη υλικό γυρισμάτων θα ενταχθούν στα «Προσεχώς» (works in progress) της Αγοράς. Ταυτόχρονα, το Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads, που κάθε χρόνο εστιάζει στην τοπική παραγωγή μιας χώρας της Μεσογείου, επιλέγει για τη φετινή του διοργάνωση το Generation Next και τα επτά ταλέντα του.
Με τον τρόπο αυτό, επιδιώκεται να δοθεί έμφαση όχι μόνο στα πρόσωπα και στο ως τώρα έργο τους, αλλά μια ουσιαστική στήριξη στο μελλοντικό τους έργο, δηλαδή, στην πρώτη τους μεγάλου μήκους, μέσα από τη δικτύωσή τους με παραγωγούς, χρηματοδότες, φεστιβάλ και διανομείς από όλο τον κόσμο. Τέλος, μια δίγλωσση ειδική έκδοση, στην οποία θα παρουσιάζονται εκτενώς οι σκηνοθέτες, το έργο τους και η υπό δημιουργία μεγάλου μήκους ταινίες τους, θα συνοδεύσει την παρουσίαση του Generation Next στη διάρκεια του 49ου Φεστιβάλ.
Φέρνοντας στο προσκήνιο επτά σκηνοθέτες που αντιπροσωπεύουν το νέο δυναμικό της εγχώριας κινηματογραφίας και, την ίδια στιγμή, προωθώντας τις ταινίες που τώρα ετοιμάζουν, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προχωρά σε μια συστηματική στήριξη τόσο του ελληνικού κινηματογράφου, όσο και των πρωτοεμφανιζόμενων σκηνοθετών, συγκεράζοντας έτσι δύο βασικά συστατικά της ταυτότητάς του.
Ας γνωρίσουμε, όμως, από λίγο πιο κοντά τους πρωταγωνιστές του παρθενικού Generation Next, επτά από τους πιο ελπιδοφόρους δημιουργούς της «επόμενης γενιάς» του ελληνικού σινεμά.
Ο Παναγιώτης Φαφούτης μπήκε δυναμικά στο κινηματογραφικό προσκήνιο το 2001, με το μικρού μήκους Ο Γκόγκος. Έχει στο ενεργητικό του πέντε μικρού μήκους ταινίες και σημαντικά βραβεία και διακρίσεις τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό. Σπούδασε νομική και κινηματογράφο στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται, γεννήθηκε και μεγάλωσε όμως στην Πάτρα. Ίσως λοιπόν όχι τυχαία οι ήρωες της Δύσης, όπως είναι ο τίτλος του φιλμ, επιλέγουν να ρίξουν τις μάσκες τους και να «αποκαλυφθούν» σε μια ελληνική επαρχιακή πόλη, το τελευταίο σαββατοκύριακο της Αποκριάς. Θέμα της ταινίας ο έρωτας σε κρίση, όπως αποτυπώνεται μέσα από τους παράλληλους βίους τεσσάρων ζευγαριών, που βρίσκονται στην αυγή, το μέσον και τη δύση της σχέσης τους.
Το 1995 ο Άρης Μπαφαλούκας, πρωταθλητής της κολύμβησης από το 1984 και για οκτώ διαδοχικά χρόνια, αποφοίτησε αριστούχος από το τμήμα φυσικής αγωγής και αθλητισμού του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Την ίδια χρονιά τελείωσε και τη σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης Λ. Σταυράκου. Τελικά τον κέρδισε το σινεμά. Το σημερινό βιογραφικό του περιλαμβάνει έξι μικρού μήκους ταινίες (ανάμεσά τους τα See no evil και Ο θησαυρός του Πάρνωνα) και δεκάδες βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ. Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του, ένα ψυχολογικό θρίλερ με τίτλο Άπνοια, έχει για ήρωα του έναν... πρωταθλητή της κολύμβησης και για θέμα του τις σύγχρονες, αδιέξοδες και ανέξοδες, ανθρώπινες σχέσεις.
Πλούσιο και το βιογραφικό της Μαργαρίτας Μαντά. Τόσο από τη θητεία της ως βοηθού σκηνοθέτη δίπλα σε σημαντικούς έλληνες δημιουργούς, όπως ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Γιώργος Πανουσόπουλος, ο Βασίλης Βαφέας, ο Σωτήρης Γκορίτσας, η Αγγελική Αντωνίου και η Όλγα Μαλέα, όσο και από την προσωπική της διαδρομή στο χώρο, μέσα από τις δικές της δουλειές (ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ, όπως το, βραβευμένο από τη FIPRESCI στο 4ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, Φύλακες του χρόνου). Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας έχει τον τίτλο Χρυσόσκονη και μιλάει για την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στο χρέος της λήθης και το χρέος της μνήμης. Πρωταγωνιστές της, τρία αδέλφια που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αθήνα - μια άχρονη μεγαλούπολη που αναζητά τη σχέση της με το παρελθόν της - και καλούνται να συμμετάσχουν με τον τρόπο τους στην αλλαγή του προσώπου της πόλης τους.
Γεννημένος πριν από τριάντα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ο Σύλλας Τζουμέρκας έχει ταξιδέψει με τις μικρού μήκους δουλειές του Τα μάτια που τρώνε και Βροχή σε διεθνή φεστιβάλ εντός και εκτός «των τειχών» (Δράμα, Κάννες, Καρλόβι Βάρι, Βερολίνο), αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις αλλά και εξαιρετικά ενθαρρυντικές κριτικές. Στη Χώρα Προέλευσης, όπως θα λέγεται η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, τρεις διαφορετικές γενιές – εκείνη του ’50, αυτή της μεταπολίτευσης και η νεότερη – συγκρούονται μέχρις εσχάτων, με αφορμή μια υπόθεση υιοθεσίας. Οι ήρωες του φιλμ ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις, στην πορεία όμως βλέπουν τα αισθήματά τους να δοκιμάζονται, τη γνώμη τους να αμφισβητείται και την τάξη πραγμάτων, που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, να διαταράσσεται.
Ο Μπουγιάρ Αλιμάνι ζει στην Ελλάδα από το 1992. Είχαν προηγηθεί σπουδές ζωγραφικής και σκηνοθεσίας θεάτρου στην Ακαδημία Καλών Τεχνών των Τιράνων, ο ίδιος, μάλιστα, έχει πει πως αν το σινεμά είναι η σύζυγός του, το θέατρο είναι η πρώτη του αγάπη. Από το 2002 μέχρι σήμερα έχει γυρίσει τρεις μικρού ταινίες (Το κατώι, Υγραέριο, Η πυξίδα) που έχουν συμμετάσχει και διακριθεί σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Η ιδέα για το σενάριο της πρώτης του μεγάλου μήκους δουλειάς προέκυψε από ένα δημοσίευμα στον αλβανικό Τύπο, σχετικά με έναν καινούργιο νόμο που επιτρέπει στους έγκλειστους της φυλακής Τιράνων να έρχονται σε ερωτική επαφή με τις και τους συζύγους τους μια συγκεκριμένη μέρα του χρόνου. Το Πριν από την αμνηστία έχει ως κεντρικό του άξονα μια απροσδόκητη ερωτική σχέση, στην πραγματικότητα όμως μιλά για το δικαίωμα του ανθρώπου να επιλέγει, ακόμα και όταν τα πάντα είναι εναντίον του.
Μετά από τρεις πολυβραβευμένες ταινίες μικρού μήκους (Τρικυμία, Προστασία, Νάρκες) και μια γόνιμη προϋπηρεσία στο χώρο του βίντεο κλιπ και της διαφήμισης – είναι, άλλωστε, ιδρυτικό μέλος της εταιρείας οπτικοακουστικών παραγωγών N-Orasis – ο Χρήστος Νικολέρης, που γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη, ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του. Το σενάριο αφηγείται τη μοιραία ερωτική ιστορία δύο νεαρών μεταναστών, του Γκόραν από τη Σερβία και της Τζούλια από τη Βουλγαρία, στη σύγχρονη Ελλάδα. Το παρατσούκλι του ήρωα στην ταινία και ταυτόχρονα ο τίτλος της είναι Ο κανένας. Ο Γκόραν το έχει δανειστεί από την ομηρική Οδύσσεια και για τον ίδιο σημαίνει «ούτε Σέρβος, ούτε Έλληνας, ούτε τίποτα».
Ο Βαρδής Μαρινάκης σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και κινηματογράφο στην Αγγλία. Έχει πίσω του δύο μικρού μήκους (Καλοκαιρινός έρωτας, Δεύτερη φύση), συμμετοχές και βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ και πολλά διαφημιστικά και μπροστά του την πρώτη του μεγάλου μήκους δουλειά, που βρίσκεται στο στάδιο του μοντάζ. Με το Μαύρο λιβάδι ο τριανταεξάχρονος σκηνοθέτης μας μεταφέρει στην εποχή της Τουρκοκρατίας για να μας διηγηθεί ένα σκοτεινό παραμύθι εποχής. Ήρωες του η Ανθή, μια νεαρή μοναχή και ένας Γενίτσαρος, που φτάνει τραυματισμένος στο μοναστήρι της. Ο έρωτας έρχεται αθόρυβα και διστακτικά, όμως η Ανθή κρύβει ένα μυστικό που απειλεί να τα καταστρέψει όλα: Είναι αγόρι.
