10ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης –
Εικόνες του 21ου Αιώνα
7-16 Μαρτίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
JOURNEY OF A RED FRIDGE - UP THE YANGTZE
THE WHISPERING OF THE TREES
Συνέντευξη τύπου έδωσαν την Κυριακή 9 Μαρτίου στο «Πράσινο Δωμάτιο» του Ολύμπιον, στο πλαίσιο του 10ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, οι σκηνοθέτες Lucian Muntean και Natasa Stankovic της ταινίας Journey of a red fridge ο σκηνοθέτης Tom Lemke και ο παραγωγός Sebastian Runschke της ταινίας The whispering of the trees και ο σκηνοθέτης Yung Ghang της ταινίας Up the Yangtze.
Μιλώντας για το ντοκιμαντέρ The whispering of the trees, ο Tom Lemke εξήγησε ότι η αρχική ιδέα ήταν της Sara Walz (σεναριογράφος και διευθύντρια φωτογραφίας του ντοκιμαντέρ): «Το πιο σημαντικό είναι να βρεις τους χαρακτήρες που θα σου δώσουν τα στοιχεία που χρειάζεσαι για να κάνεις ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ. Ταξίδεψα πολλές φορές στη Χιλή, συνάντησα πολλούς ανθρώπους, ανάμεσά τους και τους πρωταγωνιστές της ταινίας μου, την οικογένεια που εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ. Κινητήριος δύναμη ήταν οι μεταξύ τους οικογενειακοί δεσμοί, η βάση της ζωής τους. Αυτό με εντυπωσίασε στη διάρκεια της συμβίωσης με αυτούς τους ανθρώπους».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν ο δυτικός κόσμος μπορεί να επιστρέψει στις αξίες της ζωής μιας άλλης εποχής, ο Tom Lemke υπογράμμισε: « Ναι, θα μπορούσε να είναι εφικτό, μερικές φορές νομίζω ότι είναι απαραίτητο. Το πώς είναι δύσκολο. Αν καταλάβουμε πως ζούνε αυτοί οι άνθρωποι, ίσως καταφέρουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο και τη δική μας ζωή»
Από την πλευρά του ο Yung Ghang σκηνοθέτης της ταινίας Up the Yangtze εξήγησε ότι γι αυτόν το πιο σημαντικό ήταν να σταθεί ανάμεσα στους δύο κόσμους για να μπορέσει να πει και τις δύο πλευρές της ιστορίας. Απαντώντας στο ρόλο που παίζει η τύχη , σημείωσε ότι αυτή είναι η ομορφιά του να κάνεις ντοκιμαντέρ: «Όσο οργανωμένος και να είσαι, όσο και αν προετοιμάζεις τα πάντα, δεν παύει να υπάρχει το στοιχείο της τύχης.΄Οταν κάνεις ντοκιμαντέρ οφείλεις να είσαι ανοιχτός συναισθηματικά γιατί είσαι στα χέρια του πεπρωμένου».
Στη συνέχεια η σκηνοθέτις του ντοκιμαντέρ Journey of a red fridge, Natasa Stankovic μίλησε για την επιλογή του θέματός της: «Πήγαμε για πρώτη φορά ως τουρίστες στα Ιμαλάια όταν κατά τη διάρκεια μιας βόλτας είδαμε ένα αδύνατο αγοράκι να προσπαθεί να μεταφέρει ένα τεράστιο ψυγείο Coca Cola. Με αφορμή το περιστατικό, κάναμε έρευνα και ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν πολλά αγόρια και κορίτσια στην ηλικία του, που χρησιμοποιούνται ως αχθοφόροι, κουβαλώντας ό,τι μπορείς να φανταστείς στην πλάτη τους. Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε το σενάριο, η ιδέα ήταν να κάνουμε μια ταινία για τα παιδιά αχθοφόρους γενικά. Στη διάρκεια όμως αποφασίσαμε να προσαρμόσουμε την ιστορία στο συγκεκριμένο αγόρι».
Τέλος, όλοι οι δημιουργοί συμφώνησαν ότι το πιο σημαντικό σ’ αυτού του είδους τα ντοκιμαντέρ είναι να καλλιεργηθεί εμπιστοσύνη και μια καλή ανθρώπινη σχέση ανάμεσα στον σκηνοθέτη και το υποκείμενό του.
