Η επιφάνεια των πραγμάτων της Νάνσυς Μπινιαδάκη
«Για τα κορίτσια που μεγάλωσαν στην τσιμεντένια Αθήνα του 1980, που ονειρεύονταν υπόγεια αρχαία ποτάμια και ερωτεύονταν σκοτεινούς ήρωες, για εκείνα έγινε αυτή η ταινία».
Ιερόσυλοι της Μάρσας Μακρή
«Στο δικό μου “σινεμά” η κινηματογραφική θεατρικότητα υπογραμμίζεται από μουσική εικαστικότητα κι υψηλό βάθος πεδίων, σε συνεχή αναζήτηση μια νέας (;) υπερβατικής αφήγησης».
Grain του Σεμίχ Καπλάνογλου
«Οι άνθρωποι συνεχίζουμε να χτίζουμε νέα και απαραβίαστα σύνορα. Τα κατασκευάζουμε στο όνομα της ασφάλειας παρότι, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούμε, αυτό που κάνουμε είναι να χτίζουμε φυλακές για εμάς του ίδιους».
Καθοδήγηση ζωής Α.Ε. της Ruth Mader
«Η ελευθερία του ανθρώπου πνέει τα λοίσθια, σε ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει κάθετι συνηθισμένο και θεωρούμενο ως φυσιολογικό στην εποχή μας».
To αόρατο χέρι του David Macian
«"Arbeit macht frei" είχαν πει παλιά οι Ναζί και σήμερα πολλοί άνθρωποι μοιάζουν να το πιστεύουν...».
Τσάρλεστον του Andrei Cretulescu
«Εκείνη η λεπτή γραμμή που χωρίζει δράμα και γέλιο είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις την αγάπη και το πένθος. Να γελάς και να κλαις, να κλαις και να γελάς, όπως είπε και ο Λέοναρντ Κοέν».
