Η ιστορία του Σουλεϊμάν

L'histoire de Souleymane

65ο ΔΦΚΘ: Ελληνική πρεμιέρα
Η ιστορία του Σουλεϊμάν μοιάζει εκ πρώτης όψεως με μια ιστορία σαν όλες τις άλλες. Την ιστορία τόσων και τόσων εκτοπισμένων μεταναστών που πασχίζουν να επιβιώσουν σε μητροπόλεις της Δύσης, κάνοντας δουλειές του ποδαριού ενώ περιμένουν τη σειρά τους για να κάνουν αίτηση για άσυλο, ανώνυμοι μεταξύ ανωνύμων, χωρίς γλώσσα και χωρίς φωνή. Όμως το κινηματογραφικό πορτρέτο του Σουλεϊμάν, ενός νεαρού άνδρα από τη Γουινέα που βγάζει τα προς το ζην παραδίδοντας φαστ φουντ με το ποδήλατό του, δεν είναι μια ταινία σαν όλες τις άλλες. Επιστρατεύοντας μη επαγγελματίες ηθοποιούς (συμπεριλαμβανομένου του συγκλονιστικού πρωταγωνιστή, μετανάστη πρώτης γενιάς)· συνεργαζόμενος με κοινωνικούς λειτουργούς και κυβερνητικές ενώσεις προστασίας ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (όπως η γαλλική Ofpra, στην ηλεκτρισμένη σκηνή της συνέντευξης)· και κινηματογραφώντας την ίδια του την πόλη με τα μάτια του Άλλου, ο πολυβραβευμένος Παριζιάνος σκηνοθέτης παραδίδει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος μια περίτεχνα απλή ταινία-φόρο τιμής στο σινεμά των Αδερφών Νταρντέν.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Μπορίς Λοζκίν
Σενάριο: Boris Lojkine, Delphine Agut
Διεύθυνση φωτογραφίας: Tristan Galand
Μοντάζ: Xavier Sirven
Ήχος: Marc-Olivier Brullé, Pierre Bariaud, Charlotte Butrak, Samuel Aïchoun
Ηθοποιοί: Abou Sangaré, Nina Meurisse, Alpha Oumar Sow, Emmanuel Yovanie, Younoussa Diallo, Ghislain Mahan, Mamadou Barry, Yaya Diallo, Keita Diallo
Παραγωγή: Unité
Παραγωγοί: Bruno Nahon
Κοστούμια: Marine Peyraud
Σκηνικά: Géraldine Stivet
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2024
Διάρκεια: 94'
Επικοινωνία: Pyramide International

Μπορίς Λοζκίν

O Μπορίς Λοζκίν, απόφοιτος της École Normale Supérieure με διατριβή με θέμα «Κρίσεις και Ιστορία», αποφάσισε να εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο μετά την ολοκλήρωση των σποδών του. Εγκατέλειψε τα βιβλία του και έφυγε για το Βιετνάμ, όπου είχε ζήσει παλιότερα και μιλούσε ήδη τη γλώσσα. Εκεί γύρισε δύο ντοκιμαντέρ, τα Ceux qui restent (2001) και Les âmes errantes (2005), αφηγήσεις της βιετναμέζικης πλευράς του αδιανόητου πένθους των ανδρών και των γυναικών που είδαν τη ζωή τους να διαλύονται από τον πόλεμο. Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Hope (2014) αλλάζει ηπείρους για να βυθιστεί στην Αφρική των μεταναστών. Η ταινία παρουσιάστηκε στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών και απέσπασε δεκάδες βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ (μεταξύ των οποίων και δύο βραβεία Valois στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ανγκουλέμ). Το 2019 το Camille απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, καθώς και τα βραβεία Valois και Lumière για την καλύτερη ηθοποιό. Η τρίτη ταινία του, το Η ιστορία του Σουλεϊμάν, παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Καννών το 2024, στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα».

Φιλμογραφία

2001 Ceux qui restent (ντοκ)
2006 Les âmes errantes (ντοκ)
2014 Hope
2019 Camille
2024 Souleymane's Story