Tο σανατόριο της κλεψύδρας

Sanatorium pod klepsydrą

Ο νεαρός Γιόζεφ αποφασίζει να επισκεφτεί ένα ερειπωμένο σανατόριο για να δει τον πατέρα του. Όταν φτάνει εκεί, μαθαίνει ότι ο πατέρας του έχει πάψει να αναπνέει αλλά δεν έχει πεθάνει ακόμα, ίσως λόγω της άφιξης του Γιόζεφ που μπορεί να έχει σταματήσει τον χρόνο στο σανατόριο. Ο νεαρός άντρας ξεκινάει ένα αναπάντεχο ταξίδι στα δωμάτια του ιδρύματος, καθένα από τα οποία ζωντανεύει κόσμους προερχόμενους κατευθείαν απ’ το πανδαιμόνιο της ψυχής του. Βασισμένο σε μια συλλογή διηγημάτων του Πολωνοεβραίου συγγραφέα Μπρούνο Σουλτς, το Σανατόριο κάτω απ'την κλεψύδρα αποτελεί τον ορισμό της ταινίας-ονείρου. Καθώς το παρακολουθείς, έχεις την αίσθηση πως το δημιουργεί μάλλον το υποσυνείδητό σου σε πραγματικό χρόνο παρά η –εκπληκτικά έκκεντρη και γοητευτικά παράδοξη– ματιά του σκηνοθέτη. Ένα οπτικοακουστικό ψηφιδωτό υπερρεαλιστικών εικόνων, το οποίο στη δημοσκόπηση του 2015 που διεξήγαγε το Πολωνικό Μουσείο Κινηματογράφου στο Γουτζ κατατάχθηκε ως η πέμπτη καλύτερη πολωνική ταινία όλων των εποχών.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Βόιτσεχ Γέρζι Χας
Σενάριο: Wojciech Jerzy Has
Διεύθυνση φωτογραφίας: Witold Sobociński
Μοντάζ: Janina Niedźwiecka
Μουσική: Jerzy Maksymiuk
Ηθοποιοί: Jan Nowicki, Tadeusz Kondrat, Irena Orska, Halina Kowalska, Gustaw Holoubek
Συμπαραγωγή: Zespół Filmowy Silesia
Κοστούμια: Lidia Skarżyńska, Jerzy Skarżyński
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Πολωνία
Έτος Παραγωγής: 1973
Διάρκεια: 124'
Επικοινωνία: Fixa Film
Βραβεία/Διακρίσεις: Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής – Cannes FF 1973, Μεγάλο Βραβείο – Trieste International Science Fiction FF 1974, Βραβείο Σκηνογραφίας – Polish FF 1974

Βόιτσεχ Γέρζι Χας

Ο Βόιτσεχ Γέρζι Χας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρακοβία και σπούδασε τόσο στο Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Κρακοβίας όσο και σε σχολή Καλών Τεχνών. Το 1948 άρχισε να σκηνοθετεί ταινίες μικρού μήκους και τα επόμενα δέκα χρόνια έγινε διάσημος για τις μικρού και μεσαίου μήκους ταινίες μυθοπλασίας και τα ντοκιμαντέρ του. Το 1958, ο Χας πραγματοποίησε το ντεμπούτο του σε ταινία μεγάλου μήκους, με την επιτυχημένη και καταξιωμένη ταινία The Noose (Η θηλιά). Οι μεταγενέστερες ταινίες του έγιναν ευρέως γνωστές για τη νοσταλγία που τις χαρακτηρίζει, ενώ συχνά εξιστορούν την πορεία ζωής συγκεκριμένων χαρακτήρων. Οι πρώτες του ταινίες ήταν μικρές σε έκταση και ξυπνούσαν αναμνήσεις, προσφέροντας στους θεατές την αίσθηση της οικειότητας. Στα μέσα της δεκαετίας του '60, ο Χας άρχισε να επεκτείνει το φάσμα των ταινιών του και να στρέφεται προς τα ιστορικά έπη. Τέτοιου είδους έργο είναι και το Χειρόγραφο της Σαραγόσα (1964), μια από τις πιο δημοφιλείς ταινίες του στη Δύση. Ο Χας διορίστηκε διευθυντής της Σχολής Κινηματογράφου Leon Schiller του Γουτζ το 1981.

Φιλμογραφία

1958 The Noose
1960 One Room Tenants
1962 How to Be Loved
1964 The Saragossa Manuscript
1968 The Doll
1973 The Hourglass Sanatorium
1984 Wrote and Flight
1985 Memoirs of a Sinner
1986 An Uneventful Story
1988 The Tribulations of Balthazar Kober