Δίλημμα

Duvidha

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ένα μικρό συνεργείο καταφθάνει σε ένα χωριό της περιφέρειας του Ρατζαστάν στη βορειοδυτική Ινδία. Επικεφαλής είναι o σκηνοθέτης Μανί Κολ, μια εμβληματική φιγούρα του ινδικού arthouse κινηματογράφου, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να διασκευάσει για τη μεγάλη οθόνη μια κλασική ιστορία φαντασμάτων – αλλά χωρίς σενάριο, με βασικό οδηγό το στοιχειωμένο του μυαλό. Γυρισμένη σε μια χειροκίνητη Bolex, με νυχτερινό, αργό φιλμ 16mm και την ενεργή συμμετοχή των κατοίκων του χωριού (οι οποίοι δεν θα χρησιμοποιούσαν ηλεκτρικό ρεύμα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και προθυμοποιήθηκαν να ασβεστώσουν κάθε γωνιά που θα φαινόταν στην οθόνη), η ιστορία για τον έρωτα μιας νεαρής νύφης και ενός στοιχειού που παίρνει τη μορφή του συζύγου της έχει μείνει στον χρόνο ως μνημείο εικαστικής αρτιότητας· ταυτόχρονα, αποτελεί μοναδικό παράδειγμα του πώς η επινοητικότητα μπορεί να υπερνικήσει την ένδεια και του πώς το μοναχικό δημιουργικό όραμα μπορεί (και οφείλει) να συναντήσει τη συλλογική δράση.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.


Σκηνοθεσία: Μανί Κολ
Σενάριο: Mani Kaul, βασισμένο σε ένα διήγημα του Vijayadan Detha
Διεύθυνση φωτογραφίας: Navroze Contractor
Μοντάζ: Ravi Patnaik
Ήχος: Dijendra Bijoy Biswas
Ηθοποιοί: Ravi Menon, Kana Ram, Raisa Padamsee, Hardan, Shambhudan, Manohar Lalas, Bhola Ram
Παραγωγή: Film Finance Corporation, National Music Dance Centre
Παραγωγοί: Mani Kaul
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Ινδία
Έτος Παραγωγής: 1973
Διάρκεια: 81'
Επικοινωνία: National Film Development Corporation Limited
Βραβεία/Διακρίσεις: Χρυσός Λωτός Καλύτερης Σκηνοθεσίας – Ινδικά Βραβεία Κινηματογράφου 1974, Βραβείο Interim του Φόρουμ Νέου Κινηματογράφου – Μπερλινάλε 1975

Μανί Κολ

Ο Μανί Κολ (1944-2011) ήταν ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του «παράλληλου κινηματογράφου» (ή αλλιώς του «Νέου Ινδικού Κινηματογράφου») της δεκαετίας του 1970. Ο Κολ, ο οποίος αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Ινδίας (FTII) το 1966 και ανέτρεψε τις συμβατικές αρχές του ινδικού κινηματογράφου από την πρώτη κιόλας ταινία του, A Day’s Bread (1969). Ακολούθησαν οι ταινίες Ashadh Ka Ek Din (1971) και Duvidha (1973). Η τελευταία αποτελεί τόσο την πρώτη του έγχρωμη ταινία, όσο και την πρώτη που εκτυλίσσεται στο ερημικό τοπίο του Ρατζαστάν. Για την επιλογή της τοποθεσίας, ο Κολ επηρεάστηκε από τα γραπτά του Vijaydan Detha, που σχετίζονταν με την τοπική λαογραφία. Το 1976 έγινε ιδρυτικό μέλος  του Yukt Film Co-operative, μιας δεκαεξαμελούς κολεκτίβας πρώην σπουδαστών του Ινστιτούτου Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Ινδίας, και ένας από τους τέσσερις σκηνοθέτες του Ghashiram Kotwal (1976), ενός πρωτοποριακού πειράματος συλλογικής κινηματογραφικής παραγωγής. Στη συνέχεια, ακολούθησαν η τανία Arising from the Surface (1980), δύο διασκευές έργων του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και μια διασκευή του μυθιστορήματος του Vinod Kumar Shukla και ίσως η πιο γνήσια δοκιμή του στον μινιμαλισμό (ένας φόρος τιμής στον Μπρεσόν και του Όζου), το Burden (2000). Εκτός από τη δημιουργία ταινιών, ο Κολ δίδαξε επίσης μαθήματα κινηματογράφου στο Χάρβαρντ. Αφιερώθηκε και στη συγγραφή –η συλλογή αφορισμών του για τον κινηματογράφο The Director Reflects απηχεί έξοχα το Notes on Cinematography του Μπρεσόν–, αλλά και στην κεραμική. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Κεραμικής στην Ολλανδία και αργότερα οργάνωσε μια έκθεση με δικές του δημιουργίες. Το 2011, το έτος του θανάτου του, δούλευε σε μια ταινία για την επίσκεψη του Ροσελίνι στην Ινδία.

Φιλμογραφία

1969 A Day’s Bread
1973 Duvidha
1976 Ghashiram Kotwal (συν-σκηνοθεσία)
1980 Arising from the Surface
1989 Before My Eyes (ντοκιμαντέρ)
2000 Burden
2002 No Other
2005 A Monkey's Raincoat