Πέρυσι στο Μαρίενμπαντ

L' Année dernière à Marienbad

Ένας ανώνυμος άντρας πολιορκεί μια ανώνυμη γυναίκα σ’ έναν πύργο στο Μαρίενμπαντ γεμάτο αργόσχολους αριστοκράτες. Εκείνος επιμένει ότι είχαν γνωριστεί στο ίδιο μέρος έναν χρόνο νωρίτερα κι είχαν ζήσει έναν σύντομο αλλά σφοδρό έρωτα. Της λέει πως τότε του είχε υποσχεθεί ότι θα ξανασυναντιούνταν έναν χρόνο μετά. Εκείνη το αρνείται, επιμένοντας πως δεν θυμάται τίποτα τέτοιο. Ο άντρας κάνει ό,τι μπορεί για να την πείσει κατακλύζοντάς τη με λεπτομέρειες που σχετίζονται με το υποτιθέμενο ειδύλλιό τους, προκειμένου να την καθυποτάξει εντός της δικής του αλήθειας. Στο αθάνατο φιλμικό αίνιγμα που λέγεται Πέρσι στο Μαρίενμπαντ, ένα από τα αειθαλή μνημεία του κινηματογραφικού μοντερνισμού, ο Αλέν Ρενέ στοχάζεται τις έννοιες της μνήμης, της αλήθειας, της ταυτότητας και μας καλεί να σκεφτούμε αν –όπως έλεγε ο Πόε– αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα δεν είναι τελικά παρά ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο, κι αν ό,τι αποκαλούμε «εαυτός» δεν είναι παρά ένα φάντασμα. Παράλληλα αναρωτιέται: Αν οι εραστές είναι αντικριστοί καθρέφτες, ποιο είδωλο αντανακλούν στο διηνεκές;
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Αλέν Ρενέ
Σενάριο: Alain Robbe-Grillet
Διεύθυνση φωτογραφίας: Sacha Vierny
Μοντάζ: Jasmine Chasney, Henri Colpi
Μουσική: Francis Seyrig
Ηθοποιοί: Delphine Seyrig, Giorgio Albertazzi, Sacha Pitoëff
Παραγωγή: Terra Film, Société Nouvelle des Films Cormoran, Precitel, Como Films, Argos Films, Les Films Tamara, Cinétel, Silver Films, Cineriz
Παραγωγοί: Pierre Courau, Raymond Froment
Κοστούμια: Coco Chanel, Bernard Evein
Σχεδιασμός παραγωγής: Jacques Saulnier
Σκηνικά: Jean-Jacques Fabre, Georges Glon, André Piltant
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: A/M
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Ιταλία
Έτος Παραγωγής: 1961
Διάρκεια: 94'
Επικοινωνία: Tamasa Distribution
Βραβεία/Διακρίσεις: Χρυσός Λέων – Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας 1962, Καλύτερη Ταινία – Ένωση Γάλλων Κριτικών Κινηματογράφου 1962, Υποψηφιότητα για Βραβείο Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου 1963

Αλέν Ρενέ

Πειραματιζόμενος με θεματολογίες όπως η συνείδηση, η μνήμη και η φαντασία, ο Αλέν Ρενέ (1922-2014), του οποίου η καριέρα διήρκεσε πάνω από έξι δεκαετίες, υπήρξε ένας από τους πιο καινοτόμους Γάλλους κινηματογραφιστές του 20ού αιώνα. Αφού εκπαιδεύτηκε ως μοντέρ ταινιών στα μέσα της δεκαετίας του 1940, συνέχισε να σκηνοθετεί αρκετές ταινίες μικρού μήκους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η ταινία Νύχτα και καταχνιά (1956), ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ για τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Ρενέ άρχισε να γυρίζει ταινίες μεγάλου μήκους στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και εδραίωθηκε με τις ταινίες Χιροσίμα, αγάπη μου (1959), Πέρυσι στο Μαρίενμπαντ (1961) και Μυριέλ ή ο χρόνος μιας επιστροφής (1963), οι οποίες υιοθέτησαν αντισυμβατικές αφηγηματικές τεχνικές για να πραγματευτούν ζητήματα προβληματικής μνήμης και ενός φανταστικού παρελθόντος. Οι ταινίες αυτές συνδέθηκαν με το γαλλικό Νέο Κύμα, αν και ο Ρενέ δεν θεωρούσε ότι ανήκε πλήρως σε αυτό το κίνημα. Σύμφωνα με τα λόγια του Μπράιαν Μπάξτερ του Guardian, «ο Ρενέ ήταν ένας σκηνοθέτης εκλεπτυσμένος και ξεχωριστός, [και] οι ταινίες του ήταν μοναδικές, ευκόλως αναγνωρίσιμες από το ύφος, τις θεματικές και τους προβληματισμούς που τις χαρακτήριζε».

Φιλμογραφία

1947 Van Gogh (μμ ντοκ)
1950 Guernica (μμ ντοκ)
1956 Night and Fog (μμ ντοκ)
1959 Hiroshima mon amour
1961 Last Year at Marienbad
1963 Muriel
1966 The War is Over
1968 Je t’aime, je t’aime
1977 Providence
1980 My American Uncle
1984 Love Unto Death
1993 Smoking/No Smoking
2006 Private Fears in Public Spaces
2009 Wild Grass
2014 Life of Riley