Ουρανός

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου, γραμμένη μαζί με τον Γιώργο Κιτσόπουλο, είναι μια σύνθεση αληθινών ιστοριών από το έπος του 1940 στη μορφή μιας συγκλονιστικής αντιπολεμικής ταινίας που ανταλλάσσει τη δράση στο μέτωπο με την ποίηση στα μετόπισθεν, και τον ηρωισμό ως κινηματογραφικό στερεότυπο με μια ρηξικέλευθη ματιά πάνω στην ανθρώπινη γενναιότητα. Με τον Ουρανό ο Τάκης Κανελλόπουλος δημιουργεί στην πραγματικότητα μια νέα φιλμική γλώσσα, ενσωματώνοντας σε ισόποσες δόσεις το σινεμά της Σοβιετικής Ένωσης, τη Νουβέλ Βαγκ, τον Αντρέι Βάιντα και τον Αλέν Ρενέ, διατηρώντας ωστόσο αυτόφωτη τη μελαγχολία του Μακεδονικού γάμου και τη γλυκόπικρη γιορτινή ατμόσφαιρα της Θάσου, για να παραδώσει πραγματικά μοντέρνο, ανεξάρτητο, απύθμενα συγκινητικό σινεμά. Μια ταινία τολμηρή σχεδόν σε κάθε της επιλογή και πολιτική με πολλαπλούς τρόπους, με κυριότερο τη διεκδίκηση μιας ελληνικότητας και ενός πατριωτισμού που μοιάζει ακόμη και σήμερα σχεδόν αιρετικός. Ο Ουρανός διεκδίκησε τον Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1963, τοποθέτησε τον Τάκη Κανελλόπουλο ανάμεσα στους διεθνείς μοντερνιστές και έγινε η εμβληματική γέφυρα στη διαδρομή προς ένα νέο ελληνικό κινηματογράφο.