Ιdées Fixes / Dies Irae (Παραλλαγές στο ίδιο θέμα)

Ιdées Fixes / Dies Irae (Parallages sto idio thema)

Η Αντουανέττα Αγγελίδη χρησιμοποιεί δημιουργικά την γνώση της ιστορίας της κινηματογραφικής εικόνας και τη συνδέει με μια παγκόσμια καλλιτεχνική γλώσσα, ενός εναλλακτικού και ποιητικού σινεμά, διατηρώντας όμως τις ιδιαιτερότητες της δικής της προσωπικής γραφής, των δικών της ερωτημάτων. Ένα μεγαλείο μετα-αφηγηματικότητας, το φιλμ της Αγγελίδη χρησιμοποιεί όχι μόνο τα εργαλεία της κινηματογραφικής γλώσσας, αλλά και μουσική, λόγια, ήχο, αρχιτεκτονική, ποίηση και πάνω απ’ όλα την ίδια τη γλώσσα του σώματος, σε μια πειραματική εξερεύνηση του φύλου που επεκτείνεται σε μια σπουδή πάνω σε κάθε λογής αντίθεση μέσα από ένα οπτικοακουστικό κολάζ, κάπου ανάμεσα στην τέχνη και την πραγματικότητα. Η Αγγελίδη λέει πως την απασχολούσε εξαρχής «η διεύρυνση των ορίων της κινηματογραφικής αναπαράστασης και η ενσωμάτωση της υποκειμενικότητας της δημιουργού» και πράγματι μέσα από τη δεξιοτεχνική χρήση του κινηματογραφικού χώρου, κάθε σεκάνς, κάθε ακολουθία εικόνων, κάθε κάδρο αποτελεί μια αναπαράσταση σε ένα πλαίσιο αντιθέσεων, φτάνοντας μέχρι την σύνθεση και την αναίρεση κωδίκων, μια αληθινή κινηματογραφική ύλη και αντι-ύλη. «Η ταινία αφορά τις αναπαραστάσεις του γυναικείου σώματος στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης: το φύλο ως κατασκευή και όχι ως μοίρα», παραθέτει η δημιουργός. «Η αναστροφή του κώδικα, καθώς και η σύγκρουση των διαφορετικών κωδίκων, γίνεται μέθοδος της γραφής και επομένως και της ανάγνωσης της ταινίας. Μια διαδοχή από έμμεσες αναφορές και παιχνίδια σχολιάζουν ανατρεπτικά αισθητικές θεωρίες και συγκεκριμένα έργα τέχνης. Οι αναστροφές της εικόνας και του ήχου λειτουργούν αφηγηματικά, επανεγγράφοντας το γυναικείο σώμα». Ένα από τα πλέον καθοριστικά πειραματικά φιλμ του ελληνικού σινεμά, ανακοίνωσε την άφιξη μιας δημιουργού που δε σταματά να προκαλεί τον θεατή αναζητώντας τα όρια της κινηματογραφικής απεικόνισης μέσα από έργα εντυπωσιακής κατασκευής.

Η ταινία θα προβληθεί σε νέα αποκατεστημένη ψηφιακή κόπια (DCP), που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της δράσης Χώρα, σε βλέπω, με αγγλικούς υπότιτλους και με ελληνικούς υπότιτλους για Κ/κωφούς και βαρήκοους θεατές (SDH).

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ

Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.


Σκηνοθεσία: Αντουανέττα Αγγελίδη
Σενάριο: Αντουανέττα Αγγελίδη
Διεύθυνση φωτογραφίας: Periñan Paco
Μοντάζ: Αντουανέττα Αγγελίδη
Ήχος: Alain Bonnot, Dominique Vialar
Μουσική: Artman Gilbert
Ηθοποιοί: Jossy Delettre, Αντουανέττα Αγγελίδη, Makiko Suzuki
Παραγωγή: IDHEC
Παραγωγοί: Αντουανέττα Αγγελίδη
Χρώμα: Α/Μ
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 1977
Διάρκεια: 63'

Αντουανέττα Αγγελίδη

Σκηνοθέτις και εικαστικός. Σπουδές Αρχιτεκτονικής (ΕΜΠ), Σκηνοθεσίας και Μοντάζ (IDHEC), Θεωρίας Κινηματογράφου (Christian Metz). Οι ταινίες της προβλήθηκαν σε διεθνή φεστιβάλ και μουσεία σύγχρονης τέχνης. Χρησιμοποιεί την ιστορία της τέχνης και τα όνειρά της ως πρώτη ύλη, ενώ ο μηχανισμός του ονείρου και το ανοίκειο αποτελούν κεντρικές δημιουργικές στρατηγικές της. Δίδαξε στο Τμήμα Κινηματογράφου ΑΠΘ, στα Πανεπιστήμια Πάτρας, Θεσσαλίας και Αιγαίου. Τιμητικό αφιέρωμα στο 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Φιλμογραφία

1975 L’Histoirecrite (μμ)
1976 L’Eau (μμ)
1981 Το Δώρο (μμ)
1977 Idées Fixes / Dies Ιrae
1985 Τόπος
1995 Oι ώρες –­ Μια τετράγωνη ταινία
2001 Kλέφτης ή η πραγματικότητα – Εικαστικό Έργο
2006 Ώρα μεσημεριανού (μμ)
2007 Metamorphosis OFBY AA (μμ)
2007 Knot-not–Knot (μμ)
2008 121280 Ritual (μμ)
2013 Tears Sins (μμ)
2013 Encore – Το τάνισμα (μμ)