Παιχνίδια έρωτα και μοναξιάς

Den allvarsamma leken

Σουηδία, στη βικτωριανή εποχή. Ο φιλόδοξος δημοσιογράφος Άρβιντ Στιέρνμπλομ ερωτεύεται την όμορφη Λίντια Στίλε, ωστόσο, μαθημένος στην εγκράτεια, βάζει την αγάπη σε δεύτερη μοίρα, κυνηγώντας την επαγγελματική επιτυχία. Παρότι πρόθυμη να τον περιμένει, η Λίντια θα βρεθεί σε αδιέξοδο μετά τον θάνατο του πατέρα της. Μια ιστορία χαμένων ευκαιριών και ανεκπλήρωτου έρωτα, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Χιάλμαρ Σέντερμπεργκ, συγγραφέα της Γερτρούδης, πηγή έμπνευσης για το κύκνειο άσμα του Καρλ Ντράγιερ.

Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Anja Breien

Σενάριο: Anja Breien, Per Bolm, Bengt Forslund

Διεύθυνση φωτογραφίας: Erling Thurmann-Andersen

Μοντάζ: Edith Toreg

Ήχος: Håkan Lindberg, Thomas Samuelsson, Leif Westerlund, Stig Ågård

Ηθοποιοί: Lil Terselius, Stefan Ekman, Katarina Gustafsson

Παραγωγή: Svenska Filminstitutet, Norsk Film, Sandrews

Παραγωγοί: Bengt Forslund

Σκηνικά: Ulf Axén, Eva Renman

Φορμάτ: DCP

Χρώμα: Έγχρωμο

Χώρα Παραγωγής: Σουηδία, Νορβηγία

Έτος Παραγωγής: 1977

Διάρκεια: 100'

Επικοινωνία: Norwegian Film Institute

Άνια Μπρέιεν

Η Άνια Μπρέιεν (1940) σπούδασε στο Institut des hautes études cinématographiques (IDHEC) της Γαλλίας. Σπούδασε Γαλλικά στο πανεπιστήμιο του Όσλο και ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα ως σκριπτ στην ταινία του Νιλς Ρ. Μίλερ Det Store Varpet το 1961. Η Μπρέιεν έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο το 1967 με την ταινία μικρού μήκους Growing Up, βασισμένη σε έναν μεσαιωνικό μύθο, η οποία αργότερα αποτέλεσε μέρος της σπονδυλωτής ταινίας Days From α Thousand Years το 1970. Η πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους ήταν το δράμα Βιασμός το 1971, το οποίο κέρδισε θετικές κριτικές και κυκλοφόρησε τα τελευταία χρόνια σε DVD ως μέρος της σειράς κλασικών νορβηγικών ταινιών Norwegian Classics. Η δεύτερη ταινία της Μπρέιεν, που ακολούθησε το 1975, είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες στην ιστορία του νορβηγικού σινεμά: η εύθυμη και αναμφισβήτητα φεμινιστική κωμωδία Wives έσπασε τα ταμεία, ενώ ο εκδότης του International Film Guide Πίτερ Κάουι αποκάλεσε την Μπράιεν σκηνοθέτιδα του «Δόγματος» είκοσι χρόνια πριν από το «Δόγμα». Ακολούθησαν και δύο δημοφιλείς συνέχειες: Wives – Ten Years After (1985) και Wives III (1995), όπου εξετάζονταν οι ζωές των χαρακτήρων της αρχικής ταινίας δέκα και είκοσι χρόνια μετά. Η ταινία Wives – Ten Years After κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου της Νορβηγίας Αμάντα καλύτερης ταινίας του 1985. Έπειτα από τις θετικές κριτικές και την εμπορική επιτυχία της πρώτης ταινίας Wives το 1975, η Μπράιεν πήρε θέση μεταξύ των κυριότερων σκηνοθετών του νορβηγικού κινηματογράφου, θέση η οποία ενισχύθηκε τα επόμενα χρόνια με ταινίες που κέρδισαν τις εντυπώσεις των κριτικών, όπως τα Games of Love and Loneliness (1977) και Next of Kin (1979). Η δεύτερη μάλιστα ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1979. Το δράμα Witch Hunt (1981) επιλέχθηκε για το Φεστιβάλ της Βενετίας, ενώ το θρίλερ Paper Bird (1984) αποτελεί περεταίρω απόδειξη της ικανότητας της Μπράιεν σε ευρύ φάσμα κινηματογραφικών ειδών.