Βιασμός

Voldtekt

Χειμώνας, στα προάστια. Μια νοικοκυρά πέφτει θύμα βάναυσου βιασμού, ενώ μια ακόμη νεαρή γυναίκα πέφτει θύμα παρόμοιας απόπειρας. Η αστυνομία σφίγγει τον κλοιό γύρω από τον Άντερς, έναν νεαρό εργάτη, που εθεάθη στον τόπου του εγκλήματος σε αμφότερες τις περιπτώσεις... Ο Άντερς είναι ένας συνηθισμένος νεαρός άνδρας – θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Όταν όμως βρεθεί στριμωγμένος από την αστυνομία και το άκαμπτο δικαστικό σύστημα, αναγκάζεται να δραπετεύσει από τη μονότονη ζωή του, βλέποντας τα πράγματα με άλλο μάτι.

Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: nja Breien

Σενάριο: Per Blom, Anja Breien

Διεύθυνση φωτογραφίας: Halvor Næss

Μοντάζ: Christian Hartkopp

Ήχος: Gunnar Svensrud

Ηθοποιοί: Svein Sturla Hungnes, Anne Marie Ottersen, Liv Thorsen, Per Carlson, Olav Hestenes

Παραγωγή: Norsk Film

Σκηνικά: Odd Danielsen

Χρώμα: Ασπρόμαυρο

Χώρα Παραγωγής: Νορβηγία

Έτος Παραγωγής: 1971

Διάρκεια: 97'

Επικοινωνία: Norwegian Film Institute

Άνια Μπρέιεν

Η Άνια Μπρέιεν (1940) σπούδασε στο Institut des hautes études cinématographiques (IDHEC) της Γαλλίας. Σπούδασε Γαλλικά στο πανεπιστήμιο του Όσλο και ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα ως σκριπτ στην ταινία του Νιλς Ρ. Μίλερ Det Store Varpet το 1961. Η Μπρέιεν έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο το 1967 με την ταινία μικρού μήκους Growing Up, βασισμένη σε έναν μεσαιωνικό μύθο, η οποία αργότερα αποτέλεσε μέρος της σπονδυλωτής ταινίας Days From α Thousand Years το 1970. Η πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους ήταν το δράμα Βιασμός το 1971, το οποίο κέρδισε θετικές κριτικές και κυκλοφόρησε τα τελευταία χρόνια σε DVD ως μέρος της σειράς κλασικών νορβηγικών ταινιών Norwegian Classics. Η δεύτερη ταινία της Μπρέιεν, που ακολούθησε το 1975, είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες στην ιστορία του νορβηγικού σινεμά: η εύθυμη και αναμφισβήτητα φεμινιστική κωμωδία Wives έσπασε τα ταμεία, ενώ ο εκδότης του International Film Guide Πίτερ Κάουι αποκάλεσε την Μπράιεν σκηνοθέτιδα του «Δόγματος» είκοσι χρόνια πριν από το «Δόγμα». Ακολούθησαν και δύο δημοφιλείς συνέχειες: Wives – Ten Years After (1985) και Wives III (1995), όπου εξετάζονταν οι ζωές των χαρακτήρων της αρχικής ταινίας δέκα και είκοσι χρόνια μετά. Η ταινία Wives – Ten Years After κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου της Νορβηγίας Αμάντα καλύτερης ταινίας του 1985. Έπειτα από τις θετικές κριτικές και την εμπορική επιτυχία της πρώτης ταινίας Wives το 1975, η Μπράιεν πήρε θέση μεταξύ των κυριότερων σκηνοθετών του νορβηγικού κινηματογράφου, θέση η οποία ενισχύθηκε τα επόμενα χρόνια με ταινίες που κέρδισαν τις εντυπώσεις των κριτικών, όπως τα Games of Love and Loneliness (1977) και Next of Kin (1979). Η δεύτερη μάλιστα ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1979. Το δράμα Witch Hunt (1981) επιλέχθηκε για το Φεστιβάλ της Βενετίας, ενώ το θρίλερ Paper Bird (1984) αποτελεί περεταίρω απόδειξη της ικανότητας της Μπράιεν σε ευρύ φάσμα κινηματογραφικών ειδών.