Η Λουσία αναπολεί το καλοκαίρι που ερωτεύτηκε τον Λουίς. Τα έπιπλα μέσα στο δωμάτιο τραντάζονται και καταστρέφονται, ενώ μια Λουσία από κάρβουνο εμφανίζεται και εξαφανίζεται μέσα στον τοίχο.
Λουσία
Lucía
59ο ΦΚΘ: Ελληνική πρεμιέρα
Πρόγραμμα Προβολών
|
Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες. |
- Σκηνοθεσία: Cristóbal León & Joaquín Cociña
- Συν-σκηνοθεσία: Niles Atallah
- Παραγωγή: Diluvio
- Αφήγηση: Paula Florencia Navarrete
- Φορμάτ: DCP
- Χρώμα: Έγχρωμο
- Χώρα Παραγωγής: Χιλή
- Έτος Παραγωγής: 2007
- Διάρκεια: 4'
- Επικοινωνία: La Casa Lobo, lacasalobo2018@gmail.com
- Βραβεία/Διακρίσεις: Μεγάλο Βραβείο & Βραβείο Κοινού – Festival Court-Bouillon 2010 Βραβείο ASIFA Αυστρίας & Βραβείο Κοινού – Vienna Independent Shorts IFF 2010 Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής – Disposable Film Festival 2009 Μεγάλο Βραβείο «Ξύλινος Λύκος» – Animated Dreams, Animation Film Festival 2009) Πρώτο Βραβείο, Καλύτερη Ξένη Ταινία – Fantoche International Animation FF 2009 Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για την Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους – FIBABC 2009 Ειδική Μνεία της Επιτροπής– Valdivia IFF 2009 Βραβείο Lite
Κριστόμπαλ Λεόν
Ο Κριστόμπαλ Λεόν και ο Χοακίν Κοσίνια, γεννημένοι και οι δύο το 1980 στη Χιλή, συνεργάζονται από το 2007. Αμφότεροι φοίτησαν στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής, με τον León να συνεχίζει τις σπουδές του στο UDK (Βερολίνο) και στο De Ateliers (Άμστερνταμ). Μέσα από τα πειραματικά τους φιλμ, οι Λεόν & Κοσίνια προσφέρουν μια φρέσκια ερμηνεία του θρησκευτικού συμβολισμού και των μαγικών τελετουργιών που είναι βαθιά ριζωμένα στην παραδοσιακή κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής. Η κινηματογραφική τους παραγωγή ενσωματώνει διάφορες τεχνικές, όπως φωτογραφία, σχέδιο, γλυπτική, χορό και αναπαράσταση. Οι ταινίες τους σε stop-motion χαρακτηρίζονται από μια ακατέργαστη κινηματογραφική γλώσσα, όπου φιγούρες από παπιέ-μασέ και αθώα σχέδια έρχονται σε έντονη αντίθεση με θέματα όπως η θρησκεία, το σεξ και ο θάνατος που κυριαρχούν στα έργα τους. Βραβευμένοι με σημαντικές διακρίσεις, οι ταινίες τους προβάλλονται τακτικά σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου και παρουσιάζονται σε μουσεία και μπιενάλε σε όλη τη Λατινική Αμερική. Έχουν εκθέσει το έργο τους σε διακεκριμένους χώρους όπως η Whitechapel Gallery, το Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης, το KW Berlin, η AJG Gallery στη Σεβίλλη (2012), το τμήμα Film του Art Basel Hong Kong (2014), τη Μπιενάλε της Βενετίας (2013), όπου εκπροσώπησαν τη Χιλή στο Λατινοαμερικανικό περίπτερο, και το Art Basel Statements (2012). Η πρώτη τους ταινία μεγάλου μήκους, The Wolf House (2018), απέσπασε επαίνους για την καινοτόμο προσέγγισή της. Γυρισμένη σε διάφορους δημόσιους χώρους όπως μουσεία, πολιτιστικά κέντρα και γκαλερί τέχνης, έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2018, κερδίζοντας το Βραβείο Caligari στην ενότητα Forum. Από τότε, η ταινία έχει προβληθεί σε πάνω από 100 φεστιβάλ, λαμβάνοντας περισσότερα από 12 βραβεία και διακρίσεις. Τρία χρόνια αργότερα, η ανιμέϊσιον ταινία μικρού μήκους τους Los Huesos (2021) έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, κερδίζοντας το Βραβείο Orizzonti για Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους. Η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους τους, Οι Υπερβόρειοι, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες.
Φιλμογραφία
2007 Lucía (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2009 The Smaller Room (μμ)
2011 The Arc (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2013 The Andes (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2018 The Wolf House (συν-σκηνοθεσία)
2021 Los Huesos (συν-σκηνοθεσία)
2024 The Hyperboreans (συν-σκηνοθεσία)
2009 The Smaller Room (μμ)
2011 The Arc (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2013 The Andes (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2018 The Wolf House (συν-σκηνοθεσία)
2021 Los Huesos (συν-σκηνοθεσία)
2024 The Hyperboreans (συν-σκηνοθεσία)
Χοακίν Κοσίνια
Ο Κριστόμπαλ Λεόν και ο Χοακίν Κοσίνια, γεννημένοι και οι δύο το 1980 στη Χιλή, συνεργάζονται από το 2007. Αμφότεροι φοίτησαν στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής, με τον León να συνεχίζει τις σπουδές του στο UDK (Βερολίνο) και στο De Ateliers (Άμστερνταμ). Μέσα από τα πειραματικά τους φιλμ, οι Λεόν & Κοσίνια προσφέρουν μια φρέσκια ερμηνεία του θρησκευτικού συμβολισμού και των μαγικών τελετουργιών που είναι βαθιά ριζωμένα στην παραδοσιακή κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής. Η κινηματογραφική τους παραγωγή ενσωματώνει διάφορες τεχνικές, όπως φωτογραφία, σχέδιο, γλυπτική, χορό και αναπαράσταση. Οι ταινίες τους σε stop-motion χαρακτηρίζονται από μια ακατέργαστη κινηματογραφική γλώσσα, όπου φιγούρες από παπιέ-μασέ και αθώα σχέδια έρχονται σε έντονη αντίθεση με θέματα όπως η θρησκεία, το σεξ και ο θάνατος που κυριαρχούν στα έργα τους. Βραβευμένοι με σημαντικές διακρίσεις, οι ταινίες τους προβάλλονται τακτικά σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου και παρουσιάζονται σε μουσεία και μπιενάλε σε όλη τη Λατινική Αμερική. Έχουν εκθέσει το έργο τους σε διακεκριμένους χώρους όπως η Whitechapel Gallery, το Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης, το KW Berlin, η AJG Gallery στη Σεβίλλη (2012), το τμήμα Film του Art Basel Hong Kong (2014), τη Μπιενάλε της Βενετίας (2013), όπου εκπροσώπησαν τη Χιλή στο Λατινοαμερικανικό περίπτερο, και το Art Basel Statements (2012). Η πρώτη τους ταινία μεγάλου μήκους, The Wolf House (2018), απέσπασε επαίνους για την καινοτόμο προσέγγισή της. Γυρισμένη σε διάφορους δημόσιους χώρους όπως μουσεία, πολιτιστικά κέντρα και γκαλερί τέχνης, έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2018, κερδίζοντας το Βραβείο Caligari στην ενότητα Forum. Από τότε, η ταινία έχει προβληθεί σε πάνω από 100 φεστιβάλ, λαμβάνοντας περισσότερα από 12 βραβεία και διακρίσεις. Τρία χρόνια αργότερα, η ανιμέϊσιον ταινία μικρού μήκους τους Los Huesos (2021) έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, κερδίζοντας το Βραβείο Orizzonti για Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους. Η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους τους, Οι Υπερβόρειοι, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες.
Φιλμογραφία
2007 Lucía (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2010 Weathervane (μμ)
2011 The Arc (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2013 The Andes (μμ, συν-σκηνοθεσία)
2018 The Wolf House (συν-σκηνοθεσία)
2021 Los Huesos (συν-σκηνοθεσία)
2024 The Hyperboreans (συν-σκηνοθεσία)
