Ένα παντρεμένο ζευγάρι

Ένας γάμος σε κρίση – τι πιο συνηθισμένο, τι πιο εύκολα αναγνωρίσιμο; Κι όμως, αρκεί να βρει τη θέση της μια κάμερα εντός αυτής της «εμπόλεμης ζώνης» για ν’ αποκτήσει το πλέον τετριμμένο ζήτημα του μοντέρνου αστικού κόσμου διαστάσεις πρωτοφανέρωτες. Όχι μόνο γιατί οι πιο γνώριμες καταστάσεις είναι εντέλει οι λιγότερο γνωστές, αλλά και επειδή ο κινηματογραφικός φακός έχει αυτή την τρομακτική δύναμη: να μετατρέπει ακόμα και την πλέον κοινή εμπειρία –όταν συλλαμβάνει τον ακατέργαστο πυρήνα της– σε αντικείμενο δέους. Έτσι, στο Ένα παντρεμένο ζευγάρι αυτό που φαινομενικά στερείται ενδιαφέροντος λόγω της απόλυτης κοινοτοπίας του (απ’ την πρώτη σκηνή ένα ζευγάρι τσακώνεται για κάτι ασήμαντο) γίνεται στην πορεία τόσο έντονο, που σχεδόν δυσκολεύεσαι να κοιτάς, ενώ ξέρεις πως δεν θα μπορέσεις να πάρεις τα μάτια σου απ’ την οθόνη μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Γιατί (ό,τι κι αν νομίζουμε, ό,τι κι αν μας βολεύει να πιστεύουμε για να τα βγάλουμε πέρα) τόση αλήθεια δεν μπορεί να γίνει δεκτή χωρίς αντίσταση: απόδειξη, αυτή η τελευταία, ότι κάτι που πολύ σοβαρά –και διαχρονικά– μας αφορά έχει ειπωθεί με επώδυνη ειλικρίνεια.