το μέρος που κοιμόμασταν

Η Βαλέρια είναι η μοναδική κάτοικος ενός μικρού χωριού στη Ρουμανία που έχει ερημώσει. Τόνοι λάσπης από το γειτονικό ορυχείο χαλκού έχουν πλημμυρίσει τον τόπο, αφενός ανεβάζοντας ταυτόχρονα τη στάθμη της τοπικής μολυσμένης λίμνης και αφετέρου καταπνίγοντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Μόνο το καμπαναριό της εκκλησίας είναι πια ορατό, θυμίζοντας έντονα ένα δικό μας «λιβάδι που δακρύζει». Η ηλικιωμένη γυναίκα με σθένος, στωικότητα και θάρρος αρνείται να εγκαταλείψει τον τόπο της που τώρα πια θυμίζει σκηνικό δυστοπικού θρίλερ, έχοντας κοντά της τα λιγοστά της ζώα, και κάποιους πολίτες οι οποίοι της ζητούν να κάνει αυτό που μοιάζει λογικό. Συνταρακτικό κοινωνικό-οικολογικό ντοκιμαντέρ που εξελίσσεται γύρω από την κεντρική του πρωταγωνίστρια, η οποία στην κυριολεξία χαρίζει μαθήματα ζωής, αξιοπρέπειας και επιμονής, ορθώνοντας ανάστημα μπροστά στην απόλυτη καταστροφή. Συγκλονιστική η φωτογραφία του τοπίου, με την κάμερα να καταγράφει εικόνες που ισορροπούν ανάμεσα στην απόκοσμη ομορφιά και στην ολοκληρωτική ισοπέδωση.