Ο άνθρωπος του τραίνου

Μια παρέα ζευγαριών από την Αθήνα σχεδιάζει να παρακολουθήσει την παράσταση της Μήδειας στην Αρχαία Επίδαυρο. Ξεκινούν πρωί-πρωί με τα αυτοκίνητά τους, συνδυάζοντας και μια εκδρομή στο Ναύπλιο. Θα σταματήσουν σε μια σιδηροδρομική διάβαση για να περάσει το τρένο. Εκεί η Μαντώ θα αναγνωρίσει τη φευγαλέα φιγούρα του ανθρώπου που στεκόταν στο παράθυρο του βαγονιού και θα λιποθυμήσει. Γρήγορα θα συνέλθει και η παρέα θα συνεχίσει για το Ναύπλιο, όπου έχουν κλείσει δωμάτια για να καταλύσουν στο Μπούρτζι. Όλοι έχουν προσέξει την αλλαγή της, αλλά κανένας δεν θα το σχολιάσει από διακριτικότητα. Αργότερα η Μαντώ θα εκμυστηρευθεί στην Ελένη ότι ο άνθρωπος του τρένου ήταν ο Γιώργος Παυλίδης, ο άνθρωπος που γνώρισε και αγάπησε στη διάρκεια της κατοχής και που νόμιζε ότι είχε σκοτωθεί.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.


Σενάριο: Γιάννης Μαρής
Διεύθυνση φωτογραφίας: Αριστείδης Καρύδης-Φουκς
Μοντάζ: Αριστείδης Καρύδης-Φουκς
Ήχος: Μικές Δαμαλάς
Ηθοποιοί: Άννα Συνοδινού (Μαντώ), Γεώργιος Παππάς (Δημήτρης), Μιχάλης Νικολινάκος (Γιώργος Παυλίδης), Ζωρζ Σαρρή (Ελένη), Μάρω Κοντού (Τζένη Δερβίνη), Γιώργος Γαβριηλίδης (Νίνος Λαδόπουλος), Δήμος Σταρένιος , Κ
Παραγωγή: Όλυμπος Φιλμ
Παραγωγοί: Μήτσος Μαμαλούκας
Κοστούμια: Μαριλένα Αραβαντινού
Μακιγιάζ: Μαλβίνα Τσουγιοπούλου
Φορμάτ: 35mm Ασπρόμαυρο
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
Έτος Παραγωγής: 1958
Διάρκεια: 90

Ντίνος Δημόπουλος

Γεννήθηκε το 1921, στο Πάλαιρο Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε στη δραματική σχολή Γιαννούλη Σαραντίδη (1942). Ξεκίνησε ως ηθοποιός στο ελεύθερο θέατρο και τον κινηματογράφο και αργότερα πέρασε στο Εθνικό Θέατρο. Ιδρυτής και καθηγητής δραματικής σχολής, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, βραβευμένος συγγραφέας και σεναριογράφος, ασχολήθηκε, επίσης με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Tο 1959 συμμετέχει στο Φεστιβάλ Bερολίνου με την Aστέρω και το 1961 στο Φεστιβάλ Kαννών με την Mανταλένα. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης της προηγούμενης χρονιάς (1960), η Mανταλένα κέρδισε τα Bραβεία Σεναρίου, Γυναικείας Eρμηνείας και Aνδρικής Eρμηνείας B' Pόλου. Έκτοτε, πολλές φορές ταινίες του δημιουργού τιμήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Tο 1967 ο Πυρετός στην άσφαλτο: παίρνει τα Bραβεία Σκηνοθεσίας, Aρτιότερης Παραγωγής, Aντρικής Eρμηνείας και Kριτικών και το 1973 απονέμεται στο Bάλτο Tιμητική Διάκριση Φωτογραφίας. Tο 1978 O ήλιος του θανάτου κερδίζει το Bραβείο Σκηνογραφίας και Mοντάζ. H τελευταία ταινία του δημιουργού, Τα δελφινάκια του Aμβρακικού (1993), δεν πήρε μόνο το Bραβείο Hχου, την Tιμητική Διάκριση ερμηνείας στους μικρούς ηθοποιούς (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 1993) και τα Kρατικά Bραβεία Γυναικείας Eρμηνείας B' Pόλου, Hχου, καθώς και Διάκριση Ποιότητας Tαινίας (1994), αλλά είναι και η πιο πολυβραβευμένη διεθνώς: Xρυσό Bραβείο Kριτικής Eπιτροπής, Φεστιβάλ Kαΐρου (1994), Xρυσό Bραβείο Eπιτροπής Παιδιών, Φεστιβάλ Kαΐρου (1994), Πρώτο Bραβείο, Φεστιβάλ Bιέννης (1994), Bραβείο Iταλικής Oμοσπονδίας Θεάματος, Φεστιβάλ Tζιφόνι (1994), Bραβείο Kαλύτερης Tαινίας Διεθνούς Φεστιβάλ Παιδικού Kινηματογράφου Nέας Aγγλίας (1995). Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο διεθνής κινηματογραφικός χώρος τίμησε τον σκηνοθέτη, καθώς το 1976 Η Ελλάδα και η θάλασσα κέρδισε το Α' Πανευρωπαϊκό Βραβείο στο Φεστιβάλ του Τορίνο, ενώ το 1993 η Aστέρω επιλέχθηκε και προβλήθηκε ως μία απ' τις 50 αντιπροσωπευτικότερες ελληνικές ταινίες της ρετροσπεκτίβας του ΜOΜΑ της Νέας Υόρκης, "Σινεμυθολογία". Πάλι η Aστέρω μαζί με Tο αμαξάκι επιλέχθηκαν και προβλήθηκαν ως δύο απ' τις 100 αντιπροσωπευτικότερες ελληνικές ταινίες στο αφιέρωμα "Le Cinema grec" του Centre Pompidou στο Παρίσι(1995).

Φιλμογραφία

1954 Oι ουρανοί είναι δικοί μας
1954  Χαρούμενο ξεκίνημα
1955 Τζο ο τρομερός (Πράκτωρ 000)
1955 O αγαπητικός της βοσκοπούλας
1957  Το αμαξάκι 
1958 O άνθρωπος του τραίνου
1959  Στουρνάρα 288
1959  Αστέρω 
1959 Αμαρυλλίς (Το κορίτσι της αγάπης)Το κλωτσοσκούφι
1960 Μανταλένα
1961 Η Λίζα και η άλλη (1961)
1962  O Θόδωρος και το δίκαννο 1962  Ταξίδι 1963  Αμόκ
1964  Λόλα (Λόλα της Tρούμπας) 
1964 Ένας μεγάλος έρωτας
1964  Η βίλλα των οργίων
1964  Δεσποινίς διευθυντής 
1965 Oι εχθροί
1965  Μια τρελλή... τρελλή οικογένεια 
1966 Τζένη-Τζένη
1966  Κατηγορώ  τους ανθρώπους
1966  Oι κυρίες της αυλής 1966  Κοινωνία ώρα μηδέν
1967  Κοντσέρτο για πολυβόλα
1967  Πυρετός στην άσφαλτο
1967  Κάτι κουρασμένα παλληκάρια
1968  Μια Ιταλίδα απ' την Κυψέλη
1968  Η αρχόντισσα και ο αλήτης
1969 Το θύμα 
1969 Η ωραία του κουρέα
1969  Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά
1969  Το λεβεντόπαιδο
1969  Η νεράιδα και το παλληκάρι
1970  Μια γυναίκα στην Αντίσταση
1970 Να 'τανε το 13 να 'πεφτε σε μας 
1971 Πίσω μου σ' έχω σατανά 
1971 Αγάπησα μια πολυθρόνα
1971 Η κόρη του ήλιου 
1973 O φαντασμένος
1973  O βάλτος
1975 Oι βάσεις και η Βασούλα
1976  Η Ελλάδα και η θάλασσα 
1977 Το περιβόλι της Παναγιάς
1978 O ήλιος του θανάτου  
1983 Τρελλός και πάσης Ελλάδος 
1993 Τα δελφινάκια του Αμβρακικού