Μια ασιατική ιστορία φαντασμάτων

Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, ένας από τους πιο σημαντικούς μοχλούς ανάπτυξης της ασιατικής οικονομίας στη μεταπολεμική εποχή ήταν οι περούκες. Στην ακμή της δεκαετίας του 1960, κατά τη διάρκεια της εκβιομηχάνισης του Χονγκ Κονγκ και της άνθησης των εξαγωγών, οι περούκες ήταν το τέταρτο στη σειρά των εξαγόμενων προϊόντων. Ανάμεσα στην Κίνα του Μάο (τη μεγαλύτερη πηγή εφοδιασμού προϊόντων για τα μαλλιά) και στην ακόρεστη αγορά του δυτικού κόσμου, το Χονγκ Κονγκ λειτουργούσε ως πύλη διακομιδής. Έτσι, σε κάθε περούκα ενδημεί ένα φάντασμα από το αυτοκρατορικό παρελθόν. Προσπερνώντας το εμπάργκο των Ηνωμένων Πολιτειών του 1965 στο εμπόριο τεχνητών μαλλιών, η ταινία ζωντανεύει τις ανατριχιαστικές αναμνήσεις του εκσυγχρονισμού της Ασίας στα τέλη του 20ού αιώνα. «Συνδυασμός πειραματικού και ιστορικού ντοκιμαντέρ με στοιχεία ανθρωπολογικής μυθοπλασίας, η ταινία εστιάζει στη βιομηχανία περούκας του Χονγκ Κονγκ προκειμένου να ρίξει φως στα φαντάσματα: σε εκείνα που στοιχειώνουν τις ιστορίες των εργατριών στα εργοστάσια, ή και στα πιο ύπουλα φαντάσματα του καπιταλισμού και της αποικιοκρατίας. Από τη στιγμή που πέφτουν οι τίτλοι αρχής, με μια τόσο τυπική γραμματοσειρά και σε ανάλυση εικόνας που παραπέμπει στο VHS, η ταινία αποδίδει έναν διακριτικό, παιχνιδιάρικο φόρο τιμής στο Χονγκ Κονγκ και στη κινηματογραφική του κουλτούρα, η οποία κάποτε θεωρούνταν σημαντική αλλά πλέον φαίνεται να είναι καθηλωμένη σε μια ενδιάμεση περιοχή της οποίας τα σύνορα γίνονται όλο και πιο στενά, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην επικράτειά του». (Βικτόρ Μπουμερίας)