Ο Παύλος Ζάννας, ο οραματιστής και ιδρυτής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, υπήρξε εκτός των άλλων και ένας από τους πιο προικισμένους κινηματογραφικούς κριτικούς και τρανή απόδειξη γι’ αυτό είναι τα κείμενα που δημοσίευσε (σχεδόν όλα ανυπόγραφα) από το 1956 έως το 1961, στο μεγάλης ιστορικής αξίας έντυπο Η Τέχνη στη Θεσσαλονίκη. Γράφει για την έκδοση αυτή, που συγκεντρώνει τα κινηματογραφικά κείμενα του κορυφαίου θεσσαλονικιού διανοούμενου, ο Μισέλ Δημόπουλος στο εισαγωγικό του σχόλιο: «Σημειώσεις και κείμενα για τους Ρενουάρ, Βισκόντι, Ουέλς, Φελίνι, Μπρεσόν, Άντονι Μαν, Αντονιόνι, Ρενέ, Γκοντάρ αλλά και για τον νεορεαλισμό και τη νουβέλ βαγκ, φανερώνουν ένα ανήσυχο πνεύμα, ένα ανοιχτό μυαλό και μια σπάνια εποπτεία πάνω στην εξέλιξη του κινηματογράφου... Ο Ζάννας ήταν ο επιθετικός στοχαστής, κινηματογραφόφιλος και θεωρητικός της τέχνης του λόγου και του κινηματογράφου, που η ευρεία του μόρφωση τού επέτρεπε να βλέπει την ταινία σε βάθος και με προοπτική, γι’ αυτό και τα κείμενά του έχουν αντέξει στο πέρασμα του χρόνου». Μια πολύτιμη έκδοση σε επιμέλεια Γιάννη Μπακογιαννόπουλου και Γιάννη Σολδάτου, για κάθε σινεφίλ και πνευματικό άνθρωπο.
