Ο λευκορώσος ντοκιμαντερίστας Σεργκέι Λοζνίτσα με τη σπάνια αισθητική, κινηματογραφεί ασάλευτες μορφές ζωής και παγωμένα τοπία στην προαιώνια τάιγκα της Σιβηρίας. Στην αλλόκοτη ταινία του Σταθμός του τραίνου, άνθρωποι κοιμούνται περιμένοντας, σ΄έναν σταθμό στη μέση του πουθενά, ένα τραίνο που ποτέ δεν έρχεται, ενώ στο 58λεπτο μονοπλάνο του Τοπίου, η ατέρμονη αναμονή των προσώπων σε μια στάση λεωφορείου μεταλλάσσεται σε υπαρξιακή συνθήκη. Το βιβλίο, με εξαιρετική επιμέλεια του Δημήτρη Κερκινού, περιλαμβάνει: κριτικό κείμενο και μια συνέντευξη του σκηνοθέτη στον επιμελητή, τα κείμενα «Ανοίκειοι τόποι» του Δημήτρη Μπάμπα, «Ακίνητες ζωές» του Θωμά Λιναρά, «Όπως στον ουρανό έτσι και στη γη» του Ερίκ Βιντάλ, «Ο σιδηροδρομικός σταθμός» του Σερζ Μεράν, «Η πολιορκία» της Πολίνα Μπάρσκοβα και πλήρη ζενερίκ και συνόψεις όλων των ταινιών ενός σκηνοθέτη που υποστηρίζει στις συνεντεύξεις του ότι «ο χρόνος δεν υπάρχει». Από τα κρυφά διαμάντια.
