Τα ντοκιμαντέρ του Κριστόφ Κισλόφσκι, μεγάλης αισθητικής και ηθικής αξίας, στέκονται στο ίδιο επίπεδο με το σπουδαίο μυθοπλαστικό του έργο. Στις σελίδες αυτής της περιεκτικής μονογραφίας οι Νίκος Σαββάτης, Δημήτρης Κερκινός (επιμελητής της έκδοσης), Λευτέρης Αδαμίδης και Βενσάν Αμιέλ προσπαθούν να ανιχνεύσουν το γιατί ο Κισλόφσκι θεώρησε το ντοκιμαντέρ ένα είδος κινηματογραφικής παγίδας και πέρασε στο σινεμά μυθοπλασίας. Η απάντηση θα μπορούσε και να κρύβεται στα δάκρυα (αληθινά) του ζευγαριού της Πρώτης αγάπης.
