59ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ || 1-11/11/2018
Συζήτηση: Η παιδική ταινία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη
Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018, στην Αποθήκη Γ’, πραγματοποιήθηκε συζήτηση με θέμα την παιδική ταινία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, στο πλαίσιο του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία της Γενικής Διευθύντριας του Φεστιβάλ Ελίζ Ζαλαντό.
Αρχικά, τον λόγο πήρε η κ. Ζαλαντό, η οποία καλωσόρισε όλους τους παρευρισκόμενους, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα πως η συγκεκριμένη συζήτηση θα αποτελέσει εφαλτήριο για μια πιο σφαιρική και εποπτική προσέγγιση γύρω από το ζήτημα των παιδικών ταινιών.
Στη συνέχεια, μίλησε η Ελένη Χανδρινού, επικεφαλής της μελέτης που διεξήγαγε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τους τελευταίους μήνες, σχετικά με την παραγωγή παιδικών ταινιών στη νοτιοανατολική Ευρώπη, η οποία και στάθηκε αφορμή για τη συγκεκριμένη συζήτηση. Η κ. Χανδρινού εξήρε τη σημασία αυτής της πρωτοβουλίας του φεστιβάλ, τονίζοντας πως πρέπει επιτέλους να δοθεί έμφαση στους ανήλικους θεατές, καθώς αυτοί είναι που θα αποτελέσουν το μελλοντικό κοινό των κινηματογραφικών ταινιών. «Τα στοιχεία που θα σας παρουσιάσουμε αφορούν πρωτίστως τις ταινίες που απευθύνονται σε κοινό ηλικίας μεταξύ 6 και 12 ετών. Το ζήτημα, πάντως, της ταξινόμησης κάθε ταινίας στο κατάλληλο ηλικιακό γκρουπ είναι εξαιρετικά σημαντικό», σημείωσε. Αμέσως μετά, και προτού παρουσιάσει στο κοινό μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία, η ίδια αναφέρθηκε στις χώρες που περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη μελέτη, οι οποίες ήταν οι εξής: Αλβανία, Βοσνία, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, Ελλάδα, Κόσοβο, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Σερβία και Σλοβενία.
Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά μιας παιδικής ταινίας;
Ποια είναι τα στατιστικά στοιχεία όσον αφορά την παραγωγή παιδικών ταινιών στις χώρες που περιλαμβάνονται στη μελέτη;
Από ποιες πηγές προέρχεται η χρηματοδότηση των παιδικών ταινιών;
Για ποιο λόγο οι νεαροί σκηνοθέτες και παραγωγοί δεν στρέφονται στην παιδική ταινία;
Ποια είναι η πολιτική επί του ζητήματος τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε πανευρωπαϊκή κλίμακα;
Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε ο αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας Παντελής Παντελόγλου, ο οποίος μίλησε στο κοινό για τις δραστηριότητες και τις πρωτοβουλίες της διοργάνωσης αυτής. «Στόχος μας είναι να χτίσουμε ένα νέο κοινό για το μέλλον και να προσφέρουμε στο παιδικό κοινό ταινίες ποιοτικού περιεχομένου. Τον προσεχή Δεκέμβρη θα διεξαχθεί το 21ο Φεστιβάλ Ολυμπίας, το οποίο θα περιλαμβάνει δύο νέες δράσεις: το pitching forum που έχει ως σκοπό να φέρει σε επαφή όλους τους επαγγελματίες του χώρου, έχοντας την παιδική ταινία ως κοινό άξονα, καθώς και η θέσπιση βραβείου ύψους 2.000 ευρώ, το οποίο θα δοθεί σε μια μικρού μήκους ταινία, διάρκειας μέχρι 20 λεπτών. Στόχος μας είναι να καταδείξουμε πως η παιδική ταινία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα διακριτό και δυναμικό είδος κινηματογραφικής δημιουργίας, το οποίο διαθέτει εν δυνάμει ένα πολυπληθές και πολύ συμμετοχικό κοινό. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ μας, πέρα από το pitching forum, θα πραγματοποιηθούν παρουσιάσεις και διαλέξεις, στο πλαίσιο της επίτευξης του στόχου της δημιουργίας ενός διεθνούς δικτύου που θα προωθεί την παιδική ταινία”, ανέφερε.
Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε η κα. Sannette Naeyé, διευθυντής επί μια εικοσαετία στο Cinekids Film Festival της Ολλανδίας, η οποία δήλωσε αρχικά πως όλοι οι επαγγελματίες του χώρου θα πρέπει να απαγκιστρωθούν από την παρωχημένη αντίληψη πως η παιδική ταινία είναι ένα απλό. Αμέσως μετά, παρέθεσε μια πλειάδα από πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με τη διάρθρωση και τη δομή της παιδικής ταινίας. «Πρέπει να αναλογιστούμε πως τα παιδιά περνούν πλέον ασύλληπτα μεγάλο κομμάτι του χρόνου τους σε online πλατφόρμες, πολύ περισσότερο χρόνο μάλιστα από αυτόν που δαπανούν στο σχολείο. Οι λόγοι που εξηγούν αυτό το φαινόμενο έγκεινται στη ανάγκη τους για διασκέδαση, για ανακούφιση από το άγχος και για συνεχή επαφή με τα δρώμενα και τα τεκταινόμενα. Οι παραγωγοί πρέπει να στραφούν στη λύση των συμπαραγωγών, στις πηγές χρηματοδότησης, στις ανταποδοτικές συνεργασίες σε εξειδικευμένους τομείς της κινηματογραφικής παραγωγής», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας για μια παιδική ταινία;
Πιο συγκεκριμένα, ποια θα πρέπει να είναι τα γνωρίσματα ενός σεναρίου μιας παιδικής ταινίας;
Πώς κατηγοριοποιούνται ηλικιακά τα παιδιά;
Στο τελευταίο σκέλος αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης, τον λόγο πήρε ο σέρβος παραγωγός Milan Stojanović, ιδρυτής της ΜΚΟ “FilmKultura”, η οποία στοχεύει στη μελέτη του κοινού ηλικίας 5-14 ετών. «Αφορμή για τη δημιουργία αυτού του φορέα υπήρξε η αποτυχία της ταινίας Barbarians πριν από λίγα χρόνια, η οποία απευθυνόταν σε κοινό 17-19 ετών, αλλά απέτυχε παταγωδώς να κινήσει το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο ηλικιακό γκρουπ. Προβληματιστήκαμε τόσο έντονα από αυτή την αποτυχία αποφασίσαμε να εμπλακούμε σε μία σειρά δράσεων ώστε να πείσουμε το νεανικό κοινό να στραφεί και σε κάτι διαφορετικό πέρα από blockbusters, animation και ταινίες τρόμου», ανέφερε σχετικά. Ακολούθως, ο κ. Stojanović μίλησε για το νέο εγχείρημά του, την ταινία How I Learned to Fly, το οποίο βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της παιδικής συγγραφέα Jasminka Petrović και το οποίο παρουσιάζει μεγάλες προκλήσεις όσον αφορά το μάρκετινγκ και την προώθηση, καθώς πρόκειται για μια σέρβικη ταινία, από σέρβο σκηνοθέτη και βασισμένη σε σέρβικο βιβλίο, η οποία όμως θα γυριστεί εξ ολοκλήρου στην Κροατία και στην κροατική γλώσσα. «Στη Σερβία, δεν υπάρχει θεσπισμένη χρηματοδότηση για τις παιδικές ταινίες σε κανέναν από τους δύο φορείς χρηματοδότησης κινηματογραφικών ταινιών, το εθνικό κέντρο κινηματογράφους της Σερβίας και τη δημοτική αρχή του Βελιγραδίου. Οι μόνες ευοίωνες προοπτικές για μια παιδική ταινία είναι η πιθανότητας μιας σταδιοδρομίας σε διεθνή φεστιβάλ ή κάποιο ιδιαίτερο γνώρισμα που θα έχει απήχηση στο ντόπιο κοινό. Θα πρέπει όλοι μας να παλέψουμε ώστε σε αυτούς τους δύο άξονες να προστεθεί και ένας τρίτος, αυτός του ποιοτικού περιεχομένου», ανέφερε, ολοκληρώνοντας την εισήγησή του.
