Μέσα στη μέρα

«Μην αναζητάς το νόημα», όπως λέει ένας χαρακτήρας στην τελευταία ταινία του Χονγκ Σανγκ-Σου. Αυτή η φράση είναι και το πασπαρτού που ξεκλειδώνει το σύνολο του έργου του παραγωγικού Νοτιοκορεάτη δημιουργού, μιας που το κοινό του καλείται να συνάγει το νόημα που κρύβεται στα λιγότερο εμφανή σημεία, ανάμεσα στις πτυχώσεις της δυσκίνητης πραγματικότητας, καταργώντας (ή ίσως παραγνωρίζοντας) τη γραμμικότητα της αφήγησης. Σε αυτή την ταινία που είναι «βγαλμένη από τη ζωή», μια σαραντάχρονη γυναίκα συναντά έναν άντρα που πλησιάζει στο τέλος του βίου του, και η εύθραυστη, αποσπασματική, ταπεινή επαφή τους μας προτρέπει να απολαύσουμε την άπιαστη ευτυχία και να αγαπήσουμε τους αινιγματικούς (κάθε άλλο παρά) νεκρούς χρόνους.