Πιστέψτε με, είμαι καλλιτέχνης

Believe me I am an artist

25ο ΔΦΝΘ: Ελληνική πρεμιέρα
Το βίντεο ανασυνθέτει μια ανάκριση στην οποία υποβλήθηκε στην πραγματικότητα o Αλβανός καλλιτέχνης σε ένα ιταλικό αστυνομικό τμήμα. Εξαιτίας μιας παρανόησης, ο Πάτσι κινδύνεψε να χάσει την άδεια διαμονής του. «Μια μέρα κλήθηκα να παρουσιαστώ στο Αστυνομικό Τμήμα στο Μιλάνο εξαιτίας κάποιων φωτογραφιών που είχα τραβήξει. Σε αυτές τις φωτογραφίες εμφανίζονταν οι κόρες μου με το αποτύπωμα μιας σφραγίδας στην πλάτη τους, η οποία είναι η σφραγίδα που βάζει στο διαβατήριο σου η Αλβανική αστυνομία όταν φεύγεις από τη χώρα. Ονόμασα αυτό το έργο Έξοδος. Στο βίντεο αποτυπώνεται ο διάλογος που είχα με έναν αστυνομικό, ο οποίος με υποπτευόταν ως κακοποιητή ανηλίκων. Προσπαθώ να του εξηγήσω ότι είμαι ένας καλλιτέχνης και χρησιμοποιώ την ιδιότητα μου ως ασπίδα προστασίας, την ίδια όμως στιγμή μπορεί κανείς να δει την ευαλωτότητα ενός καλλιτέχνη. Η δραματικότητα της ιστορίας, o συλλογισμός πάνω στη θέση των καλλιτεχνών σήμερα, και μια ιδιότυπη αυτο-ειρωνεία είναι στοιχεία που συναντιούνται σ’ αυτό το βίντεο». (Αντριάν Πάτσι)
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.
Σκηνοθεσία: Αντριάν Πάτσι
Παραγωγοί: Adrian Paci
Φορμάτ: HD
Χρώμα: Α/Μ
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία
Έτος Παραγωγής: 2000
Διάρκεια: 7'
Επικοινωνία: Adrian Paci

Αντριάν Πάτσι

Γεννημένος το 1969 στη Σκόδρα, ο Αντριάν Πάτσι είναι ένας Αλβανός καλλιτέχνης που αυτή την περίοδο ζει και εργάζεται στο Μιλάνο. Φοίτησε στην Ακαδημία των Τεχνών στα Τίρανα της Αλβανίας από το 1987 έως το 1991. Διετέλεσε λέκτορας Ιστορίας Τέχνης και Αισθητικής με βάση τη Σκόδρα από το 1995 έως το 1997, οπότε και εγκατέλειψε την πατρίδα του για το Μιλάνο, διαφεύγοντας έτσι τη βίαιη ένοπλη εξέγερση που συντάραξε την Αλβανία εκείνη τη χρονιά. Η εξορία του Πάτσι κατέχει κεντρική θέση στο έργο του, στο οποίο συχνά καταπιάνεται με θέματα που άπτονται του γεωγραφικού διαχωρισμού, της νοσταλγίας και της μνήμης, κομίζοντας μια γλαφυρή αίσθηση της μεταβλητότητας της ζωής και της τέχνης. Τα έργα του σε βίντεο, τα οποία επαμφοτερίζουν αντλώντας ελεύθερα από την επιτέλεση και τη σωματική τέχνη, εστιάζουν συχνά στην υπαρξιακή διάσταση της καθημερινότητας και περιλαμβάνουν μέλη της οικογένειάς του. Το 1999 ο Πάτσι έγινε ένας από τους πρώτους Αλβανούς καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν τη χώρα τους στην Μπιενάλε της Βενετίας. Η πρώτη επίσημη ατομική του έκθεση έλαβε χώρα την επόμενη χρονιά στο MoMA PS1 της Νέας Υόρκης. Από το 2003, διατελεί λέκτορας εικαστικών τεχνών στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Καράρα στο Μπέργκαμο και στο Πανεπιστήμιο IUAV της Βενετίας. Είναι ο ιδρυτής του ART HOUSE στη Σκόδρα της Αλβανίας.

Φιλμογραφία

1997 Albanian stories (μμ)
2000 Believe me I am an artist (μμ)
2002 Piktori (μμ)
2002 Vajtojca (μμ)
2004 Turn on (μμ)
2006 Per Speculum (μμ)
2007 Centro di Permanenza temporanea (μμ)
2010 Electric Blue (μμ)
2011 The Encounter (μμ)
2013 The Column (μμ)
2015 The Guardians (μμ)
2015 Sue proprie mani (μμ)
2017 Rasha (μμ)
2017 Interregnum (μμ)
2017 Di queste luci si servirà la note (μμ)
2019 Broken Words (μμ)
2019 Prova (μμ)
2020 Vedo rosso (μμ)
2021 U’ncuontru (μμ)
2021 The Wanderers (μμ)