Η Υπεριώδης και η συμμορία που φτύνει αίμα

Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του, της Έμμα, ο σκηνοθέτης και η μητέρα του ανακάλυψαν μια προσεκτικά φυλαγμένη συλλογή γραμμάτων που λάμβανε η Έμμα από μια αποστολέα με το όνομα Μαρσέλ. Η Μαρσέλ και η Έμμα γνωρίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Ένας έρωτας άνθισε στα κρυφά μεταξύ των δύο κοριτσιών που τότε ήταν στην εφηβεία τους αλλά μετά από δύο χρόνια ακολούθησαν ξεχωριστούς δρόμους. Η Μαρσέλ εκδήλωσε φυματίωση και εισήχθη σ’ ένα σανατόριο, απ’ όπου αλληλογραφούσε με την Έμμα – τα γράμματά τους εξακολουθούν να σιγοβράζουν με ασύλληπτη υπόγεια ένταση. Στο σανατόριο η επαναστατημένη Μαρσέλ, που είχε το παρατσούκλι «Υπεριώδης», ηγήθηκε μιας ομάδας τριών νεαρών γυναικών που ήταν επίσης άρρωστες. Η αφήγηση της ταινίας, η οποία αντλεί από τις εύγλωττες ερωτικές επιστολές της Μαρσέλ, συνδυάζει πλάνα αρχείου, αποσπάσματα από ορόσημα της αβάν-γκαρντ και υποβλητική μουσική για να δημιουργήσει μια αισθησιακή, ποιητική ατμόσφαιρα ολοκληρωτικής αγάπης, παρουσιάζοντας μια ατρόμητη νέα γυναίκα που ήταν μπροστά από την εποχή της, και μια ομάδα αδελφών ψυχών που διέρρηξαν το φράγμα του χρόνου.