Πλύση εγκεφάλου: σεξ-κάμερα-εξουσία

Από το 2017, το κίνημα #MeToo και τα γνωστά πλέον περιστατικά κακοποίησης εις βάρος αμέτρητων γυναικών από τον Χάρβι Γουάινστιν έχουν θέσει πολλά υπό αμφισβήτηση στον χώρο του κινηματογράφου. Αυτό το ντοκιμαντέρ αναλύει το «αρσενικό βλέμμα» στο σινεμά με οδηγό τη διάλεξη της Νίνα Μένκες «Sex and Power: The Visual Language of Oppression» («Σεξ και εξουσία: Η οπτική γλώσσα της καταπίεσης»). Σ' αυτή την ομιλία της, η Μένκες αναδεικνύει τις πατριαρχικές αφηγηματικές δομές που κρύβονται πίσω από φαινομενικά κλασικές σκηνές και πλάνα. Αξιοποιώντας τη βασική θέση της θεωρητικού του φεμινιστικού κινηματογράφου Λόρα Μάλβεϊ, η οποία έχει γράψει εκτενώς για την αντικειμενικοποίηση και τη σεξουαλικοποίηση του γυναικείου σώματος, η σκηνοθέτις εξηγεί πώς αισθητικές αποφάσεις όπως η κίνηση της κάμερας ή ο φωτισμός επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις γυναίκες στην οθόνη, αλλά και πώς ο σχεδιασμός των πλάνων λειτουργεί ως εργαλείο και αντανάκλαση των σχέσεων εξουσίας. Έτσι, προσδιορίζει τη σύνδεση μεταξύ της καθιερωμένης γλώσσας του κινηματογράφου και μιας κουλτούρας μισογυνισμού που οδηγεί στην κακοποίηση των γυναικών πέρα από την οθόνη. Αναλύοντας σκηνές από τα 120 χρόνια της ιστορίας του κινηματογράφου, η Μένκες απομυθοποιεί πολλές καλτ ταινίες του ανεξάρτητου σινεμά – άλλωστε η κινηματογραφική γλώσσα που έχει διαμορφώσει η πατριαρχία δεν έχει κατακτήσει μόνο το Χόλιγουντ.