Η πατρίδα είναι ένας χώρος στον χρόνο

Μια σχολική εργασία για τον πόλεμο, ρήγματα που κόβουν αυτοκινητόδρομους στα δύο, μια φωνή διαβάζει δυνατά τα λόγια αγάπης δυο αγνώστων, στρατόπεδα συγκέντρωσης, παιδικές ζωγραφιές, φωτογραφίες. Όλα σε ένα ασπρόμαυρο κολάζ που συνυφαίνει θραύσματα απ’ το οικογενειακό παρελθόν του σκηνοθέτη, με το νήμα να διαπερνά τον συλλογικό ψυχισμό των Γερμανών, φτάνοντας πίσω τρεις γενιές. Φαινομενικά ασήμαντα περιστατικά διαπλέκονται με συνταρακτικά γεγονότα, συνδέοντας την Ιστορία με τις καθημερινές ιστορίες των απλών ανθρώπων. Ένα ελλειπτικό ημερολόγιο που μας καλεί να συμπληρώσουμε τις κενές σελίδες και να στοχαστούμε στην αιτιώδη συνάφεια των πραγμάτων.