Θα τελειώσει με δάκρυα

It Will All End in Tears

Μια απεικόνιση συναισθημάτων μιας εν μέρει μυστικιστικής αγάπης μεταξύ δύο αντρών διαφορετικών γενεών. Η πρώτη από τις τρεις πράξεις, η οποία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, μεταχειρίζεται έναν ομιχλώδη ανατολίτικο κήπο ως σκηνικό, όπου ένας άντρας περιπλανιέται αναζητώντας έναν νεότερο άνδρα. Η δεύτερη πράξη αναφέρεται σε ένα απόσπασμα από το Θαύμα του ρόδου του Ζαν Ζενέ. Αυτή τη φορά οι πρωταγωνιστές βρίσκονται σε μια έρημη δικαστική αίθουσα. Κάποιοι άντρες, που θα μπορούσαν εκ πρώτης όψεως να αποτελούν την έδρα του δικαστηρίου, αρχίζουν να ουρλιάζουν με μάλλον κωμικό τρόπο τα λόγια από το διάσημο τραγούδι του Κόουλ Πόρτερ I’ve Got You Under My Skin. Τέλος, η τελευταία πράξη εκτυλίσσεται στην οροφή των κινηματογραφικών στούντιο Silver Cup στο Μπρούκλιν, όπου βρίσκουμε ξανά τους δύο άντρες λίγο πριν ατενίσουν τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης να φωτίζεται από πυροτεχνήματα. Παρά τις αλλαγές σκηνικών και δράσης που αρχικώς φαίνονται ακατάληπτες, η ιστορία αυτής της συνάντησης διακρίνεται από μια εντυπωσιακή μελοδραματική συνέχεια.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Γέσπερ Γιουστ
Σενάριο: Jesper Just
Διεύθυνση φωτογραφίας: Kasper Tuxen
Μοντάζ: Jesper Just, Rikke Selin Lorentzen
Ήχος: Jakob Garfield
Μουσική: Petri Sirvió
Ηθοποιοί: Johannes Lilleøre, Alex Wiph
Παραγωγοί: Matthew Linnell
Κοστούμια: Jory Adam
Σχεδιασμός παραγωγής: Jory Adam
Executive producer: Perry Rubenstein
Μακιγιάζ: Kenneth Shupe
Φορμάτ: HD
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Έτος Παραγωγής: 2006
Διάρκεια: 20'
Επικοινωνία: Perrotin Gallery France

Γέσπερ Γιουστ

Ο Γέσπερ Γιουστ είναι Δανός καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Από το 1997 έως το 2003 σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δανίας. Το καλλιτεχνικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε πολυάριθμες ατομικές εκθέσεις, σε χώρους όπως η Galerie Perrotin στο Τόκιο (2021), η Galerie Perrotin στη Νέα Υόρκη (2020), το Μουσείο MAAT στη Λισαβόνα (2019) και το Palais de Tokyo στο Παρίσι (2015). Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογές μουσείων όπως το Guggenheim στη Νέα Υόρκη, η Tate Modern στο Λονδίνο και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη. Το 2013 εκπροσώπησε τη Δανία στην 55η Μπιενάλε της Βενετίας. Ο Γιουστ αξιοποιεί την κινηματογραφική γλώσσα για να αντιμετωπίσει και να μεταμορφώσει τις στερεοτυπικές χολιγουντιανές κατασκευές της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας, καθώς και τις προκαταλήψεις που σχετίζονται με την αναπαράσταση των μειονοτήτων και των ατόμων με αναπηρία στην κυρίαρχη κουλτούρα. Οι ταινίες μικρού μήκους και οι πολυκάναλες βιντεο-εγκαταστάσεις του υπονομεύουν τους μηχανισμούς της κινηματογραφικής ταύτισης και ανατρέπουν τις προσδοκίες των θεατών περί αφηγηματικής ολοκλήρωσης, ξεδιπλώνοντας σουρεαλιστικές (και συχνά βουβές) συναντήσεις και καταστάσεις με συναισθηματική αμφισημία και ανοιχτό τέλος. Διατηρώντας ένα αμείωτο ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο οι δημόσιοι και ιδιωτικοί χώροι ορίζουν και διαμορφώνουν τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, ο Γιουστ εμβαθύνει περαιτέρω στην επιτελεστική διάσταση της αρχιτεκτονικής ώστε να τονίσει και να διευρύνει τις αινιγματικές διαδρομές των χαρακτήρων του.

Φιλμογραφία

2002 No Man Is an Island (μμ)
2003 This Love is Silent (μμ)
2004 Bliss and Heaven (μμ)
2005 Something to Love (μμ)
2006 It Will All End In Tears (μμ)
2007 A Vicious Undertow (μμ)
2007 Some Draughty Window (μμ)
2008 A Voyage in Dwelling (μμ)
2010 Sirens of Chrome (μμ)
2011 This Nameless Spectacle (μμ)
2015 Servitudes Film #7 (μμ)
2017 Continuous Monuments (μμ)
2018 Circuits (Interpassivities) (μμ)
2023 Interfears (μμ)