Νίκι

Παρίσι, 1952. Μια νεαρή γυναίκα, η Νίκι, έχει μόλις μετακομίσει από τις ΗΠΑ μαζί με τον σύζυγο και την κόρη της. Παρά τη νέα αυτή απόσταση από μια οικογένεια και μια χώρα που την έπνιγαν, συνεχίζουν να εισβάλλουν στις σκέψεις της ανατριχιαστικά φλασμπάκ από την παιδική της ηλικία. Από την κόλαση που πρόκειται να ανακαλύψει, η Νίκι θα βρει στην τέχνη της ένα όπλο για να καταφέρει να απελευθερωθεί. Έτσι, η Νίκι θα επιβιώσει προτού τελικά αναγεννηθεί – αυτή τη φορά ως Νίκι ντε Σεν Φαλ: μια από τις πιο πολυσχιδείς καλλιτέχνιδες του 20ού αιώνα, της οποίας η πρακτική διαπνέεται από πρωτόγνωρη βία, τρυφερότητα, όραμα και πάθος, ενώ εκφράζεται μέσα από μια ευρεία γκάμα μέσων (ζωγραφική, γλυπτική, παραστατική τέχνη και κινηματογράφος). Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Σελίν Σαλέτ, ενός από τα πιο δημοφιλή ανερχόμενα αστέρια της Γαλλίας –την οποία συναντήσαμε για πρώτη φορά στο Οίκος ανοχής του Μπερτράν Μπονελό– ακολουθεί, σύμφωνα με την ίδια, «τη μεταμόρφωση ενός νεαρού μοντέλου που ενσαρκώνει την έννοια του προϊόντος της εποχής της, σε μια καλλιτέχνιδα με μαλλιά κομμένα με μαχαίρι, που πυροβολεί τους καμβάδες της με όπλο για να δημιουργήσει τέχνη». Μια εμπνευσμένη βιογραφία που αποτελεί παράλληλα και πηγή έμπνευσης, επιβεβαιώνοντας τη θεραπευτική και μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης.