Ουγκέτσου μονογκατάρι

Ugetsu Monogatari

Στις αρχές της άνοιξης την περίοδο των ιαπωνικών εμφύλιων πολέμων του 16ου αιώνα στη λίμνη Μπίβα στην επαρχία Όμι, ο οικογενειάρχης αγρότης και τεχνίτης Γκενζούρο ταξιδεύει στη Ναγκαχάμα για να πουλήσει τα προϊόντα του και αποκτά μια μικρή περιουσία. Ο γείτονάς του ο Τομπέι ονειρεύεται να γίνει σαμουράι, αλλά δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει την απαραίτητη στολή. Οι άπληστοι Γκενζούρο και Τομπέι συνεργάζονται κατασκευάζοντας πήλινα αγγεία, που προσδοκούν να τα πουλήσουν και να πλουτίσουν. Τι να πεις για το αριστούργημα του Κέντζι Μιζογκούτσι που να μην έχει ήδη γραφτεί; Έχοντας εξασφαλίσει εδώ και χρόνια περίοπτη θέση στην ιστορία του κινηματογράφου, θεωρούμενο –απολύτως εύλογα– μια απ’ τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, αγαπημένο έργο του Μάρτιν Σκορσέζε και του Αντρέι Ταρκόφσκι, το Ουγκέτσου Μονογκατάρι, η διαχρονική ηθική παραβολή του Μιζογκούτσι, δεν είναι απλώς μια κλασική ιαπωνική ιστορία με φαντάσματα, αλλά ένα ασπρόμαυρο διαμάντι μεγάλου σινεμά που εξακολουθεί να μαγεύει με την εξπρεσιονιστική ομορφιά και την ποιητική θλίψη του.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Κένζι Μιζογκούτσι
Σενάριο: Matsutaro Kawaguchi, Yoshikata Yoda
Διεύθυνση φωτογραφίας: Kazuo Miyagawa
Μοντάζ: Mitsuzō Miyata
Ήχος: Iwao Otani, Akira Suzuki
Μουσική: Fumio Hayasaka
Ηθοποιοί: Machiko Kyō, Masayuki Mori, Kinuyo Tanaka, Sakae Ozawa, Mitsuko Mito, Kikue Mori, Ryosuke Kagawa, Ichiro Amano, Sugisaku Aoyama, Ichisaburo Sawamura
Παραγωγή: Daiei Film
Παραγωγοί: Masaichi Nagata
Κοστούμια: Shima Yoshimi, Tadaoto Kainosho
Σκηνικά: Uichiro Yamamoto
Μακιγιάζ: Zenya Fukuyama
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: A/M
Χώρα Παραγωγής: Ιαπωνία
Έτος Παραγωγής: 1953
Διάρκεια: 97'
Επικοινωνία: Αρχείο της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών
Βραβεία/Διακρίσεις: Αργυρός Λέων, Βραβείο Pasinetti – Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας 1953

Κένζι Μιζογκούτσι

Ο Κένζι Μιζογκούτσι (1898-1956) ήταν μια θεμελιώδης μορφή και αδιαμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες του ιαπωνικού κινηματογράφου. Ο Μιζογκούτσι είναι ευρέως γνωστός σήμερα κυρίως για τα τελευταία του αριστουργήματα που χρονολογούνται κατά τη δεκαετία του 1950. Ειδικότερα οι ταινίες Η ζωή της Οχάρου, Ουγκέτσου Mονογκατάρι και O επιστάτης Σάνσο συνιστούν στοιχειωμένα οράματα μιας φεουδαρχικής Ιαπωνίας που διαμορφώνονται τραγικά από τις ταλαιπωρημένες ηρωίδες του και τα αδυσώπητα πλάνα που τις ακολουθούν. Τα δύο αυτά στοιχεία συχνά θεωρούνται οι πυλώνες του κινηματογράφου του Μιζογκούτσι. Εκθειάστηκε από τον Γκοντάρ, τον Ριβέτ και τον Ρόμερ λόγω της αργής εκτύλιξης του χρόνου και της ανάπτυξης του χώρου στις μεταγενέστερες ταινίες του, χαρακτηριστικό που εξυμνήθηκε ως μια εξαιρετική πραγμάτωση του στυλιζαρισμένου ρεαλισμού, εδραιωμένου από τον πνευματικό πατέρα του κινήματος της Νουβέλ Βαγκ, Αντρέ Μπαζέν. Χάρη στις τελευταίες ταινίες του χαρακτηρίστηκε επίσης, διεθνώς, ως ο πιο αυθεντικός Ιάπωνας σκηνοθέτης, καθώς η βαθιά έμπνευση που άντλησε από τις φορεσιές εποχής, την αρχιτεκτονική, τις παραδοσιακές ιαπωνικές τέχνες και την ιαπωνική λογοτεχνία ήταν πρόδηλη.

Φιλμογραφία

1933 White Threads of the Waterfall
1935 Oyuki the Virgin
1936 Sisters of the Gion
1937 Straits of Love and Hate
1946 Utamaro and His Five Women
1947 The Love of Sumako, the Actress
1948 Women of the Night
1951 Miss Oyu
1952 The Life of Oharu
1953 Ugetsu
1954 Sansho the Bailiff
1955 Tales of the Taira Clan
1956 Street of Shame