Ο Κανγκ, ένας μεσήλικας που υποφέρει από αφόρητους πόνους στον αυχένα, ζει σε ένα ευρύχωρο σπίτι μιας εύπορης γειτονιάς. Δείχνει εύθραυστος και τσακισμένος, δίνοντας την εντύπωση πως η σωματική του αδυναμία καθρεφτίζει τις καταπιεσμένες του επιθυμίες. Ο Νον είναι ένας φτωχός νεαρός μετανάστης από το Λάος, παγιδευμένος στο θορυβώδες χάος της Μπανγκόκ. Οι κόσμοι τους θα συναντηθούν στο σταυροδρόμι της αμοιβαίας λαχτάρας για ανθρώπινη επαφή. Μια υπνωτιστική περιπλάνηση στη σπηλιά της μοναξιάς και στην πανέμορφη μονοτονία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ημέρες
Rizi
61ο ΦΚΘ: Ελληνική πρεμιέρα
Πρόγραμμα Προβολών
Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες. |
- Σκηνοθεσία: Tsai Ming-Liang
- Σενάριο: Tsai Ming-Liang
- Διεύθυνση φωτογραφίας: Chang Jhong-Yuan
- Μοντάζ: Chang Jhong-Yuan
- Ήχος: Dennis Tsao
- Ηθοποιοί: Lee Kang-Sheng, Anong Houngheuangsy
- Παραγωγή: Homegreen Films
- Παραγωγοί: Claude Wang
- Συμπαραγωγή: Arte France – La Lucarne
- Συμπαραγωγοί: Tang I-Wen
- Φορμάτ: DCP
- Χρώμα: Έγχρωμο
- Χώρα Παραγωγής: Ταϊβάν
- Έτος Παραγωγής: 2019
- Διάρκεια: 127'
- Επικοινωνία: Homegreen Films
Τσάι Μινγκ-Λιάνγκ
Ο Τσάι Μινγκ-Λιανγκ γεννήθηκε στη Μαλαισία το 1957. Έκανε το ντεμπούτο του με την ταινία μεγάλου μήκους Rebels of the Neon God στην Μπερλινάλε το 1992. Η δεύτερη ταινία του, το Vive L’amour (1994) απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ η ταινία The River (1996) κέρδισε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Βερολίνο, εδραιώνοντας τη φήμη του ως σημαντικού σκηνοθέτη. Όλες οι μεγάλου μήκους ταινίες του μέχρι τώρα επιλέχθηκαν από τα τρία κορυφαία φεστιβάλ κινηματογράφου διεθνώς, ενώ πέντε από αυτές έχουν κερδίσει και το Βραβείο FIPRESCI. Το 2009, το Face ήταν η πρώτη ταινία που συμπεριλήφθηκε στην κολεξιόν «Le Louvre s’offre aux cinéastes» του Λούβρου. Τα τελευταία χρόνια, ο Τσάι τράβηξε την προσοχή του κόσμου της τέχνης, λαμβάνοντας προσκλήσεις συμμετοχής σε διάφορες εκθέσεις και φεστιβάλ τέχνης, εν μέρει λόγω των ιδεών του περί αισθητικής όπως ο «Χειροποίητος Κινηματογράφος» και η «Κατάργηση των βιομηχανικών διεργασιών στη δημιουργία τέχνης». Το 2012 άρχισε να δημιουργεί τη σειρά «Slow Walk» και έκτοτε έχει ολοκληρώσει οχτώ ταινίες, οι οποίες προβλήθηκαν σε φεστιβάλ τέχνης και γκαλερί ανά τον κόσμο. Στην Ταϊβάν προώθησε ενεργά τις έννοιες του «Μουσείου Τέχνης ως Κινηματογράφου» και του «Προβλεπόμενου από τον Συγγραφέα Τρόπου Παρακολούθησης Ταινιών», εισάγοντας νέους τρόπους παρακολούθησης ταινιών σε αντιστάθμιση της υπέρμετρα εμπορευματοποιημένης κινηματογραφικής αγοράς. Ο Τσάι είναι ο πιο αισθησιακός, ευαίσθητος και σκοτεινός κινηματογραφιστής της γενιάς του. Βλέπει το ανθρώπινο σώμα σαν μια μυστηριώδη, εύπλαστη και χυδαία μηχανή, τις αισθητηριακές λειτουργίες της οποίας προσπαθεί να ξεγυμνώσει μέσω του έργου του. Οι ταινίες του, συχνά χωρίς αφήγηση και διάλογο, αποτελούμενες από μακριά και αργά πλάνα, παρουσιάζουν τη ζωή με την πιο αληθινή της μορφή, δείχνοντάς μας την αδυναμία των ανθρώπων, τον πόθο, την κενότητα και τη μοναξιά τους. Ο φακός του, προσηλωμένος τόσα χρόνια στη Λι Κανγκ-Σενγκ, ουσιαστικά είναι προσηλωμένος στην ίδια τη ζωή.
Φιλμογραφία
2001 What Time Is It There?
2002 The Skywalk Is Gone
2003 Goodbye, Dragon Inn
2005 The Wayward Cloud ·
2006 I Don't Want to Sleep Alone
2009 Face
2013 Stray Dogs
2014 Xi you (Journey to the West)
2015 Afternoon
2017 The Deserted
2018 Your Face
2019 Rizi (Days)
2002 The Skywalk Is Gone
2003 Goodbye, Dragon Inn
2005 The Wayward Cloud ·
2006 I Don't Want to Sleep Alone
2009 Face
2013 Stray Dogs
2014 Xi you (Journey to the West)
2015 Afternoon
2017 The Deserted
2018 Your Face
2019 Rizi (Days)