Ιδιοκτησία

Ένα καθηλωτικό κράμα κοινωνικού σχολιασμού και υπερβατικού ρεαλισμού (εκλεκτό δείγμα της πρόσφατης παράδοσης του Νέου Κύματος του Ρεσίφε στον βραζιλιάνικο κινηματογράφο), ξεκινά ως πορτρέτο μιας τραυματισμένης γυναίκας και εξελίσσεται σε ένα συναρπαστικό θρίλερ για τις ακραίες ανισότητες μεταξύ τάξεων και φυλών στη Νότια Αμερική. Η Τερέζα και ο σύζυγός της ταξιδεύουν στην οικογενειακή τους φάρμα, αναζητώντας καταφύγιο από τη βία των πόλεων. Όμως εκεί γίνονται μέρος μιας εξέγερσης των εργατών της περιοχής, οι οποίοι είναι αναστατωμένοι από την απειλή της απώλειας των σπιτιών τους. Κλειδώνεται στο θωρακισμένο της αυτοκίνητο αλλά δεν μπορεί να βάλει μπροστά. Στο μεταξύ, εργάτες προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί της και, αν χρειαστεί, να τη βγάλουν με το ζόρι. Το φυσικό σύνορο που χωρίζει αυτά τα δύο σύμπαντα μπορεί να μην είναι αρκετό για να συγκρατήσει τον φόβο και τη βία που μεγαλώνουν κάθε λεπτό. Υπενθυμίζοντάς μας ότι υπάρχουν μέρη αυτού του πλανήτη όπου αρχαίοι κώδικες διέπουν τις εργασιακές, φυλετικές και ταξικές σχέσεις, ο σκηνοθέτης φιλοτεχνεί την εικόνα μιας κοινωνίας στην οποία το ρήγμα ανάμεσα στον ελιτίστικο ατομικισμό των πλουσίων και τη συλλογική οργή των φτωχών φαίνεται ανυπέρβλητο. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να μην ξεχνά ότι ανάμεσα στα άκρα του φάσματος εκτείνεται ένα ευρύ φάσμα τόνων του δέρματος, οι οποίοι περιέχουν και αντικατοπτρίζουν το πολύπλοκο σύνολο ιστοριών που τους καθορίζει.