Από τον Αμπντούλ στη Λεϊλά

Μετά από ένα ατύχημα που την κάνει να χάσει τη μνήμη της, και μετά από πολλά χρόνια διαμονής της στο εξωτερικό, η Λεϊλά επανασυνδέεται με την οικογένειά της σε μια προσπάθεια να καταλάβει ποια πραγματικά είναι. Στο πατρικό της στη νότια Γαλλία, έρχεται αντιμέτωπη με τον πατέρα της, τον Αμπντούλ, το δικό του παρελθόν και τον πόλεμο στο Ιράκ. Η ίδια η συναρπαστική προσωπική ιστορία της σκηνοθέτριας μετατρέπεται σε ένα θαυμάσιο ντοκιμαντέρ πάνω στη μνήμη, την πολιτισμική συνέχεια, την πατρογονική εστία και τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη λειτουργεί ως κιβωτός. Σαν μια αέναη μάχη της μνήμης με τη λήθη, η ψυχή του ανθρώπου βρίσκεται πάντα σε κατάσταση περιπλάνησης, μοιάζει να μας λέει η ταινία  Και μέσα απ’ τη συναρπαστική –και αναπάντεχη– εξέλιξη της σχέσης ενός πατέρα και μιας κόρης, το παλιό ρητό επιβεβαιώνει τη διαχρονική ισχύ του: ο καλύτερος τρόπος να βρεις τον εαυτό σου είναι πρώτα να τον χάσεις.