Ο δολοφόνος της λεωφόρου

The Hitch-Hiker

Στο δρόμο για το Μεξικό, δύο ανυποψίαστοι φίλοι που πάνε εκδρομή το Σαββατοκύριακο για να ψαρέψουν παίρνουν με oτοστόπ έναν διαβάτη που αποδεικνύεται καταζητούμενος κατά συρροή δολοφόνος. Υπό την απειλή του όπλου, οι δύο φίλοι οδηγούν το αμάξι σε κάθε επικίνδυνη ζώνη που τους υποδεικνύει ο δολοφόνος, ψάχνοντας τρόπο να αποδράσει. Tο πρώτο και μοναδικό φιλμ νουάρ που σκηνοθέτησε γυναίκα δεν επιστρατεύει τις αρχετυπικές φιγούρες του είδους (ούτε καν τη φαμ φατάλ!), αλλά χρησιμοποιεί το αχανές, απέραντο τοπίο ως ξενιστή του αγνού φόβου.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σκηνοθεσία: Ida Lupino
Σενάριο: Ida Lupino, Collier Young
Διεύθυνση φωτογραφίας: Nicholas Musuraca
Μοντάζ: Douglas Stewart
Ήχος: Roy Meadows, Clem Portman
Μουσική: Leith Stevens
Ηθοποιοί: Edmond O'Brien, Frank Lovejoy, William Talman
Παραγωγή: The Filmakers Inc., RKO Radio Pictures
Παραγωγοί: Collier Young
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Albert S. D'Agostino, Walter E. Keller
Μακιγιάζ: Mel Berns
Φορμάτ: 35mm
Χρώμα: Ασπρόμαυρο
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Έτος Παραγωγής: 1953
Διάρκεια: 71΄

Άιντα Λουπίνο

Η Άιντα Λουπίνο ήταν αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος, και έγινε γνωστή για τις ερμηνείες της σε ρόλους ισχυρών χαρακτήρων με εμπειρία ζωής, ενώ στη συνέχεια εξελίχθηκε σε μία από τις πρώτες γυναίκες που σκηνοθέτησαν ταινίες στο Χόλιγουντ. Η Λουπίνο γεννήθηκε σε μία από τις πιο διάσημες θεατρικές οικογένειες της Αγγλίας. Σοβαρή ερμηνεύτρια, εκπαιδεύτηκε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης στο Λονδίνο πριν της δοθεί η πρώτη μεγάλη ευκαιρία της ζωής της. Γνωστή ως «η Αγγλίδα Τζιν Χάρλοου», η Λουπίνο υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο στο Χόλιγουντ με την Paramount το 1933. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, άρχισε επίσης να αναζητά τρόπους να διευρύνει την κινηματογραφική της καριέρα. Σε μια συνέντευξη του 1945 έκανε λόγο για «σκηνοθεσία ή παραγωγή ή και τα δύο. Βλέπω τον εαυτό μου να αναδεικνύει νέα ταλέντα» γιατί «ενδιαφέρομαι ουσιαστικά πιο πολύ για το ταλέντο των άλλων απ' ό,τι για το δικό μου». Με τον δεύτερο σύζυγό της, Κόλιερ Γιανγκ (πρώτος σύζυγός της ήταν ο ηθοποιός Λούις Χέιγουορντ), η Λουπίνο ίδρυσε το 1949 μια εταιρία παραγωγής και άρχισε να γράφει σενάρια που πραγματεύονταν δύσκολα θέματα όπως ο βιασμός, τα εξώγαμα παιδιά και η διγαμία. Έκανε το επίσημο σκηνοθετικό της ντεμπούτο με το Ποτέ μη φοβηθείς(1949), με το οποίο έγινε η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτις του Χόλιγουντ μετά τη συνταξιοδότηση της Ντόροθι Άρζνερ το 1943. Το 1950, η Lupino έγινε επίσης η δεύτερη γυναίκα που έγινε δεκτή στο Directors Guild (Ένωση Αμερικανών Σκηνοθετών). Το 1956, άρχισε να σκηνοθετεί επεισόδια τηλεοπτικών εκπομπών και τελικά εργάστηκε πάνω σε περισσότερα από 40 προγράμματα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Lupino συνέχισε να δραστηριοποιείται και ως ηθοποιός.Από το 1975, μια σειρά προβλημάτων υγείας μείωσε την ικανότητά της να εργάζεται. Τα απομνημονεύματά της, Ida Lupino: Beyond the Camera (γραμμένα μαζί με τη Mary Ann Anderson) δημοσιεύθηκαν μετά θάνάτον, το 2011.

Φιλμογραφία

1949 Never Fear | Ποτέ μη φοβηθείς
1950 Outrage | Οργή
1953 The Bigamist | Ο δίγαμος
1953 The Hitch-Hiker | Ο δολοφόνος της λεωφόρου
1965 The Trouble With Angels